Feodalisme punika struktur utawi tatanan pandelegasian kakuasan sosiopulitik ingkang dilampahi déning panjenenganipun kulawarga bangsawan/monarki kunjuk ngayem-ayem ing laladan utawi tlatah ingkang didhaku ingkang dijalari minangka sesarengan geguyub ing salebetipun perdamelan ingkang dipunpandegani utawi angadahi pamimpin laladan tumuju rèréncang pamerdamelan (mitra).Salebetipun pangertian ingkang asli, struktur punika kacipta déning sjarawan salebetipun sistem pulitik ing kancah Éropah kang wonten ing mangsa Abad Partengahan, ingkang ngutamakake ing kulawarga/(kalangan) satriya ugi kelas bangsawan sapanunggalipun (vassal) inangka dados panguasa talath dherah utawi anggadai hak ingkang tartamtu (asring kabeset fief utawi, ing salebetipun basa Latin, feodum) ingkang tamtunjuk déning monarki (kang kapilih punika ratu utawi lord).
Roland janji kasetiaanipun déning Charlemagne,salebetipun naskah saking tembang de geste, c.14th.c.
Gendéra Partai ing Jakarta jroning mangsa kampanye
Tembung feodalisme wiwit dipunginakake minangka abad ka-17 ugi kathah ingkang nglampahi boten kemutan ugi ingkang nglampahi piyambak. Ing mangsa taun 1960-an, para sajarawan wiwit migunakaké babagan tembung feodalisme kathi migunanake ugi nglebetake sadaya kaanan kang wonten ing kahidupan sosial salebetipun gegarapan ingkang dipunkuasai déning panjenenganipun tuan lemah, saéngga kaanan punika saged tetumut tetembungan ingkang énggal inggih punika "masarakat feodal". Karana sadaya istilah feodalisme tumuju makna ingkang anggadai konotasi awon (négatif).
