Tauhid
From Wikipedia, the free encyclopedia
Tembung tauhid iku asalé saka basa arab توحيد ateges nyawijèkaké. Ana ing bab aqidah Islam tauhid duwèni teges nyawijèkaké Allah ana ing sak kabèhé lelaku ngibadah. Para Ulama mbagi tauhid dadi telung warna yaiku: tauhid rububuyah, tauhid uluhiyah lan tauhid asma wa sipat.