Surat Muhammad

Surat Muhammad (basa Arab: محمّد) ya iku surat kaping 47 ing Al-Qur'an. Surat iki kagolong surat Madaniyah kang dumadi saka 38 ayat. Jeneng Muhammad minangka jeneng surat iki kajupuk saka ngendikane Muhammad kang ana ing ayat 2 surat iki.

Muhammad
Informasi
Makna	Muhammad.
Nami sanès	al-Qital (Peperangan)
Klasifikasi	Madaniyah
Surat ka	47
Juz	Juz 26
Statistik
Gunggung ruku'	4 ruku
Gunggung ayat	38 ayat

Dokumen Surah Muhammad ayat 9-15 abad kaping 9 saka Afrika Utara

Ing ayat 1, 2 lan 3 surat iki, Allah mbandhingake asil kang diéntukake déning wong-wong kang ora percaya karo apa kang diwenenhake marang Nabi Muhammadlan asil kang diéntukake déning wong-wong kang percaya karo dhèwèké. Wong-wong kang percaya karo apa kang digawa déning Muhammad, ya iku wong-wong kang duwé iman lan manut karo kang hak, amale katampa déning Allah, disepura kabèh salahe. Déné wong-wong kang ora percaya karo Nabi Muhammadya iku wong-wong kang mèlu ksbatilan, amal ibadahe ora katampa, dosane ora disepura, lan bakalan kena azab ing donya lan ing akherat.

Surat iki uga dijenengake Al-Qital kang tegesé peperangan, amarga sapérangan akèh surah iki nyritakake peperangan lan pokok-pokok hukuman, sarta kepriye kudune tumindake wong-wong mukmin marang wong-wong kafir.

Pokok-Pokok Isi

• Keimanan
  • Wong kang mati syahid bakalan lumebu suwarga
  • Piwalesan ing akherat kanggo wong-wong kang takwa lan wong-wong kang durhaka
  • Keesaan Allah.
• Hukum-ukum
  • Mateni mungsuh nalika perang arep diwiwiti (sadurungé tandha-tandha-tandha-tandha kemenangan)
  • Nyulik sakabehing nalika arep katon tandha-tandha-tandha-tandha kemenangan
  • Mbebasake tawanan iku kanthi nrima tebusan utawa ora
  • Ora éntuk ngajak damai yèn arep nyata kemenangan.
• Liyane
  • Allah mesthi awèh coba marang wong-wong mukmin, supaya ngerti sapa waé kang jihad lan sapa kang sabar
  • Uriping donya ya iku mung dolanan lan barang sapa kang iman lan takwa bakalan éntuk ganjaran
  • Allah bakalan nulung wong kang nulungi agamané

Transliterasi lan tapsir (ayat 1 nganti ayat 3)

1. Al-Ladhīna Kafarū Wa Şaddū `An Sabīli Allāhi 'Ađalla 'A`mālahum.: Wong-wong kang kafir sarta ngalangi (awaké dhéwé lan wong liya) saka dalan Allah, Allah sia-siakaké kabèh amalé.
2. Wa Al-Ladhīna 'Āmanū Wa `Amilū Aş-Şāliĥāti Wa 'Āmanū Bimā Nuzzila `Alaá Muĥammadin Wa Huwa Al-Ĥaqqu Min Rabbihim Kaffara `Anhum Sayyi'ātihim Wa 'Aşlaĥa Bālahum.: Lan (suwaliké) wong-wong kang iman lan ngayahi amal kang solèh sarta iman marang Kuran kang diudhunaké marang Muhammad (s.a.w) - kang ya iku bebenar saka Gustiné, - Allah ngampuni dosa-dosané, lan agawé jaya kahanané (ing donya lan ing akhirat).
3. Dhālika Bi'anna Al-Ladhīna Kafarū Attaba`ū Al-Bāţila Wa 'Anna Al-Ladhīna 'Āmanū Attaba`ū Al-Ĥaqqa Min Rabbihim Kadhālika Yađribu Allāhu Lilnnāsi 'Amthālahum.: Lumakuné kang mangkono mau, amarga sakbeneré wong-wong kang kafir nuurut prakara kang salah, lan sakbeneré wong-wong kang iman nurut prakara kang bener saka Gustiné. Mangkono mau Allah nerangaké marang umat manungsa ngenani sipat lan akibat gawané dhéwé-dhéwé (pendhak).

Pranala njaba

• Rungokna Archived 2010-05-21 at the Wayback Machine.

Wikisumber gadhah naskah sumber ingkang magepokan kaliyan Surah Muhammad

Surat Sadurungė: Surat Al Ahqaf	Al-Qur'an	Surat Sabanjurė: Surat Al Fath
	Surat 47