Töluorð

Töluorð (skammstafað sem to.) eru fallorð sem tákna tölu, röð, fjölda eða stærð einhvers. Þau bæta hvorki við sig greini né stigbreytast.

Skipting

Töluorð skiptast í hrein töluorð eða frumtölur (t.d. einn, tveir, þrír) og raðtölur (t.d. fyrsti, annar, þriðji) og blönduð töluorð sem greinast í tölunafnorð (tugur, tvennd, fjarki...), tölulýsingarorð (einfaldur, þrefaldur, sjötugur, einir, tvennir, þrennir), og töluatviksorð (tvisvar, tvívegis, þrisvar og þrívegis).

Hrein töluorð

Frumtölur

Frumtölur tákna tölur (einn, tveir, þrír, fjórir). Þær beygjast í föllum en fimm og framvegis beygjast ekki (eru eins í öllum föllum).

Frumtölururnar einn, tveir, þrír og fjórir fallbeygjast sem og allar tölur sem enda á þeim (tuttugu og einn, fjörutíu og þrír, níutíu og fjórir, eitt þúsund og þrír) og nokkrar aðrar tölur (hundrað, þúsund, milljón o.s.frv.). Annars fallbeygjast frumtölur ekki.

1	einn (kk.) / ein (kvk.) / eitt (hk.)	11	ellefu			1000	(eitt) þúsund
2	tveir (kk.) / tvær (kvk.) / tvö (hk.)	12	tólf			10000	tíu þúsund
3	þrír (kk.) / þrjár (kvk.) / þrjú (hk.)	13	þrettán	30	þrjátíu
4	fjórir (kk.) / fjórar (kvk.) / fjögur (hk.)	14	fjórtán	40	fjörutíu[1]
5	fimm	15	fimmtán	50	fimmtíu
6	sex	16	sextán	60	sextíu
7	sjö	17	sautján	70	sjötíu
8	átta	18	átján	80	áttatíu
9	níu	19	nítján	90	níutíu[2]
10	tíu	20	tuttugu	100	hundrað

Raðtölur

Aðalgrein: Raðtala

Raðtölur eru töluorð sem tákna röð (fyrsti, annar, þriðji, fjórði, fimmti.. o.s.fv.) sem beygjast allar í föllum. Raðtölurnar beygjast yfirleitt eins og veik lýsingarorð í frumstigi^{[heimild vantar]} (en þó ekki raðtölurnar fyrsti og annar).

1.	fyrsti	11.	ellefti			1000.	þúsundasti
2.	annar	12.	tólfti			10000.	tíuþúsundasti
3.	þriðji	13.	þrettándi	30.	þrítugasti
4.	fjórði	14.	fjórtándi	40.	fertugasti
5.	fimmti	15.	fimmtándi	50.	fimmtugasti
6.	sjötti	16.	sextándi	60.	sextugasti
7.	sjöundi	17.	sautjándi	70.	sjötugasti
8.	áttundi	18.	átjándi	80.	áttugasti
9.	níundi	19.	nítjándi	90.	nítugasti
10.	tíundi	20.	tuttugasti	100.	hundraðasti

Blönduð töluorð

Ýmis orð sem tákna upphæð eða fjölda tilheyra öðrum orðflokkum en töluorðum:

Tölunafnorð

Tölunafnorð eru nafnorð sem fela í sér tölu. Til eru mörg dæmi um tölunafnorð:

• tugur
• tvennd
• fjórgangur
• helmingur
• fjarki
• eining
• tylft
• tíund
• milljón
• þrenning
• hundrað
• o.fl.

Tölulýsingarorð

Aðalgrein: Tölulýsingarorð

Tölulýsingarorð eru lýsingarorð sem eru gert orð tölum og hegða sér algjörlega eins og önnur lýsingarorð. Þau enda ýmist á -faldur, -ræður eða -tugur. Til dæmis:

• tvískiptur
• einfaldur
• tíræður
• þrefaldur
• fjórfaldur
• þrítugur
• fimmtugur
• sjötugur
• níræður
• einir
• tvennir
• þrennir
• o.s.frv.

Töluatviksorð

Aðalgrein: Töluatviksorð

Töluatviksorð eru atviksorð sem fela í sér tölu. Aðeins eru til fjögur slík töluatviksorð:

• tvisvar
• tvívegis
• þrisvar
• þrívegis

Annað

Með fleirtöluorðum eru notuð töluorðin einir, tvennir, þrennir og fernir en ekki fleiri.^{[heimild vantar]}

Neðanmálsgreinar

1. Nota bene, u-ið í fjörutíu má ekki gleymast.
2. Nota bene, u-ið í níutíu má ekki gleymast.

Heimildir

• Björn Guðfinnson (án árs). Íslensk málfræði. Námsgagnastofnun.
• Orðasafn Stærðfræðifélagsins

Tengill

• Töluorð