Tvítala
From Wikipedia, the free encyclopedia
Tvítala (skammstafað sem tvt.) (fræðiheiti dualis) er tölumynd fallorða og sagnorða sem sýnir að orðið á við um tvo einstaklinga og greinist frá fleirtölu að því leyti að þar sem tvítala er til á fleirtalan við um fleiri en tvo einstaklinga. Tvítala var til dæmis til í forngrísku, fornnorrænu og íslensku og ensku á eldra málstigi.