Sveinn tjúguskegg
From Wikipedia, the free encyclopedia
Sveinn tjúguskegg (~960 – 3. febrúar 1014) varð einn konungur Danmerkur um 986 en hafði áður verið konungur með föður sínum, Haraldi blátönn, um nokkurra ára skeið. Ekki er vitað hver móðir Sveins var en faðir hans var að minnsta kosti tvíkvæntur.
Þeir feðgarnir urðu ósæáttir og leiddi Sveinn uppreisn gegn föður sínum sem leiddi til þess að hann var hrakinn frá völdum en Sveinn varð einn konungur. Haraldur flúði á náðir Jómsvíkinga og dó í Jómsborg ekki löngu síðar. Samkvæmt Saxo Grammaticus var hann særður til ólífis með ör frá Pálna-Tóka. Þá segir sagan að Jómsvíkingar hafi rænt Sveini og krafist þyngdar hans í gulli sem lausnargjalds, en danskar konur hafi þá látið skartgripi sína fyrir konunginn. Eftir þetta sóru Jómsvíkingar Sveini trúnað í erfidrykkju eftir Harald. Þessar frásagnir Saxo eru þó ekki taldar ýkja trúverðugar.