Setning (setningafræði)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Setning er hugtak í setningarfræði. Setning er orðasamband sem inniheldur nákvæmlega eina sögn[1] í persónuhætti (ósamsetta eða samsetta). Margar setningar geta verið í hverri málsgrein, og tengjast setningarnar saman með samtengingu eða kommu.
- Fyrir setningar í rökfræði, sjá setning (stærðfræði).
Setningar skiptast í aðalsetningar og aukasetningar.