![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e2/Forest_above_the_Allt_Ruadh_-_geograph.org.uk_-_318433.jpg/640px-Forest_above_the_Allt_Ruadh_-_geograph.org.uk_-_318433.jpg&w=640&q=50)
Kaledóníuskógur
From Wikipedia, the free encyclopedia
Kaledóníuskógur (enska: Caledonian Forest) er heiti á fornum skógi sem einu sinni þakti stórt landsvæði í Skotlandi. Nákvæmt umfang skógarins er ekki vitað með vissu en talið er að hann hafi legið fyrir norðan ána Clyde og fyrir vestan ána Tay.
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e2/Forest_above_the_Allt_Ruadh_-_geograph.org.uk_-_318433.jpg/320px-Forest_above_the_Allt_Ruadh_-_geograph.org.uk_-_318433.jpg)
Obbi skógarins samanstóð af skógarfuru sem þróaðist úr fyrstu furutegundunum sem námu land í Skotlandi um það bil 7.000 árum f.Kr. Skógurinn var hvað stærstur um það bil 5.000 f.Kr. Upp úr þeim tíma varð veðurfarið í Skotlandi vinda- og votviðrasamara. Þessi breyting gerði það að verkum að skógurinn hefði hörfað töluvert fyrir 2.000 ár f.Kr. Eftir það höfðu athafnir manna slæm áhrif á skóginn (þar á meðal notkun lands undir beit og dádýrahald).
Í dag lifir skógurinn áfram á 35 „leifasvæðum“ sem þekja um það bil 18.000 hektara. Skógarfururnar sem finnast á þessum svæðum eru þróaðar beint úr fyrstu furunum sem námu land í Skotlandi. Þessi tré hafa lagað sér að sérstökum umhverfisskilyrðum í landinu og eru því einstök á heimsvísu. Þau hafa verið í stöðugri þróun í yfir 9.000 ár.
Þessar leifar af gamla skóginum er að mestu leyti að finna á landi sem var of bratt, klettótt eða afskekkt til að nýta undir landbúnað. Stærstu leifarnar eru í Strathspey og Strath Dee, en þar vex skógurinn í mjög sýru og vel drenuðu jökulseti sem er að öðru leyti ónýtt. Talið er að lítil breyting hafi verið á umfangi skógarins frá 1600.