Heiti og kenningar
From Wikipedia, the free encyclopedia
Heiti og kenningar eru notuð til að umorða það sem maður vill segja, vanalega til þess að beygja það undir bragfræðilegar reglur í skáldskap (rím, hrynjandi eða ljóðstafi), en einnig til að komast hjá stagli, gera málið torskilið eða sýna færni skáldsins í að beita heitum og kenningum.