Heilablóðfall

Heilablóðfall, einnig kallað slag, er skyndileg breyting á heilastarfsemi vegna truflunar á blóðflæði til heilans. Truflunin í blóðflæðinu getur til dæmis stafað af stíflaðri heilaslagæð af völdum blóðtappa (heiladrep) eða þá að æð brestur í heilanum og það blæðir inná heilavefinn (heilablæðing). Heilablóðfall getur valdið lömun öðrum megin í líkamanum, skertum skilningi eða talörðugleikum eða skerðingu sjónsviðs.

Sneið úr heila sjúklings sem lést úr heilablóðfalli.

Heilablóðfall er í öllum tilvikum neyðartilvik. Það getur valdið viðvarandi skaða á heilavef eða dauða. Áhættuþættir eru til dæmis aldur, hækkaður blóðþrýstingur, fyrri heilablóðföll, sykursýki, hátt kólesteról í blóði, reykingar og gáttatif.

Meðferð byggist á endurhæfingu, svo sem talþjálfun, líkamsþjálfun og iðjuþjálfun auk lyfjameðferðar, sem ætlað er að draga úr líkum á endurteknu heilablóðfalli. Lyfjameðferðin beinist að því að draga úr storknunargetu blóðsins, lækka blóðþrýsting og koma í veg fyrir hjartsláttaróreglu eftir því sem hægt er.

Ef hafin er strax (innan þriggja klukkustunda) blóðsegaleysandi meðferð til að opna hina stífluðu æð þá má minnka skaðann og þá fötlun sem hann veldur^[1]

Tilvísanir

1. Björn Logi Þórarinsson, Mikilvægar framfarir í meðferð blóðþurrðarslags, Læknablaðið, 5. tbl. 101. árg. 2015

Tengill