Bændaánauð

Bændaánauð nefndist staða bænda og vinnumanna undir lénsskipulagi á hámiðöldum í Evrópu sem entist allt fram á seinni hluta 19. aldar í sumum Evrópulöndum. Á tímabili bændaánauðar áttu bændur ekki eigið land heldur voru skuldbundnir til þess að vinna fyrir landeigandann til þess að tryggja eigin framfærslu. Bændum var ekki frjálst að yfirgefa land landeigendanna og höfðu afar fá mannréttindi miðað við í dag.

Herðubreið séð frá bænum Möðrudal á Fjöllum á fyrri hluta 19.aldar.

Á Íslandi tíðkaðist bændaánauð að evrópskum hætti ekki en á tímabilinu 1490-1894 var í gildi vistarbandið svonefnda.

Sjá einnig

• Þrælahald

  Þessi sögugrein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.