Aðalvík

Aðalvík er um 7 km breið vík yst (vestast) á Hornstrandakjálkanum. Þar voru forðum sjávarþorpin Látrar (120 íbúar 1920) og Sæból (80 íbúar 1900) en byggðin fór í eyði um miðja 20. öld. Síðustu ábúendur fluttu frá Látrum og Sæbóli 1952. Yfirleit er talað um Sæból vestast, Miðvík og Látra austast. Á fjallinu Darra ofan við Aðalvík reistu Bretar herstöð sem enn má sjá leifar af, m.a. loftvarnarbyssu, byggingar og veg. Vestan við Látra á Straumnesfjalli ráku Bandaríkjamenn radarstöð í nokkur ár á sjötta áratugnum sem enn má sjá leifar af. Þá var líka byggður flugvöllur innan við þorpið. Þoka mun hafa hamlað því að hermenn kæmust að landi á Hornströndum. Jakobína Sigurðardóttir orti kvæðið Hugsað til Hornstranda gegn hernaðarbrölti þar:

Víða liggja „Verndaranna“ brautir.

Vart mun sagt um þá,

að þeir hafi óttast mennskar þrautir,

eða hvarflað frá,

þótt þeim enga auðnu muni hyggja

Íslandströllin forn,

Mér er sagt þeir ætli að endurbyggja

Aðalvík og Horn.

Aðalvík

Seinna orti Jakobína annað ljóð „Hvort var þá hlegið í Hamri?“ þar sem hún lýsir þokunni sem gjörningaþoku vætta.^[1] Mörgum húsanna í Aðalvík er haldið við af eigendum og þar er nokkur sumarbyggð.

Tilvísanir

1. Vikan 46 tbl. 1963 bls. 31

Tenglar

• Um Aðalvík á Vestfjarðavefnum
• Aðalvík; grein í Lesbók Morgunblaðsins 1945
• Dansað við yzta haf; grein í Lesbók Morgunblaðsins 1989
• Allt í lagi í Aðalvík; grein í Lesbók Morgunblaðsins 1989
• Aðalvík og Slétta Geymt 28 ágúst 2017 í Wayback Machine

  Þessi Íslandsgrein sem tengist landafræði er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.