Ցուցչային ֆունկցիա
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ցուցչային ֆունկցիա, տեսքի մաթեմատիկական ֆունկցիա է, որտեղ -ն կոչվում է ցուցչի հիմք, իսկ -ը՝ ցուցչի աստիճան։
- Իրական դեպքում ցուցչի հիմքը որոշակի ոչբացասական իրական թիվ է, իսկ ֆունկցիայի արգումենտը հանդիսանում է իրական ցուցչի աստիճան։
- Կոմպլեքս ֆունկցիաների տեսությունում դիտարկվում է առավել ընդհանուր դեպք, երբ արգումենտը և աստիճանի ցուցիչը կարող են լինել կամայական կոմպլեքս թիվ։
- Առավել ընդհանուր տեսքով՝ , մտցվել է Լեյբնիցի կողմից 1695 թվականին։
Հատուկ առանձնացվում է այն դեպքը, երբ որպես աստիճանի հիմք հանդես է գալիս թիվը։ Այդպիսի ֆունկցիան կոչվում է էքսպոնենտային (իրական կամ կոմպլեքս)։