magnus

[mɑɡnituˈdɑ] վանկեր՝ մագ•նի•տու•դա  <магнитуда <լատ. magnitudo մեծություն <magnus մեծ պայմանական մեծություն, որը բնութագրում է երկրաշարժերի կամ պետությունների

*meg՛(h)- «մեծ» արմատից. հմմտ. հին հնդկերեն mahā-, ալբաներեն madh, լատիներեն magnus, գոթերեն mikils, թոխարերեն Ա mak, Բ makā «մեծ»։ ծավալով՝ չափսերով սովորականից՝