Ֆրիդրիխ II Հոհենշտաուֆեն

Ֆրիդրիխ II Հոհենշտաուֆեն, (գերմ.՝ Friedrich II von Hohenstaufen; դեկտեմբերի 26, 1194^[5][9], Էզի, Անկոնա - դեկտեմբերի 13, 1250^[5], Ֆիորենտինո, Ֆոջա^[5][2]), Գերմանիայի արքա (Սրբազան Հռոմեական կայսրության կայսր) 1212 թվականի դեկտեմբերի 5-ից, Սրբազան Հռոմի կայսր 1220 թվականի նոյեմբերի 22-ից և Սիցիլիայի թագավորության արքա^[10]։

Ֆրիդրիխ Հոհենշտաուֆեն գերմ.՝ Friedrich II von Hohenstaufen
Դրոշ Սիցիլիայի թագավոր
սեպտեմբերի 28, 1197 - 1212
(Ֆեդերիկո I անվան տակ)
Նախորդող	Հենրիխ VI
Հաջորդող	Հենրիխ VII
Դրոշ Սրբազան Հռոմեական Կայսրության կայսր
նոյեմբերի 22, 1220 - դեկտեմբերի 12, 1250
Նախորդող	Օտտո IV
Հաջորդող	Հենրիխ VII
Դրոշ Գերմանիայի թագավոր
դեկտեմբերի 5, 1212 - դեկտեմբերի 13, 1250
Նախորդող	Օտտո IV
Հաջորդող	Կոնրադ IV
Մասնագիտություն՝	գերիշխան, գրող, բանաստեղծ և միապետ
Դավանանք	հռոմեական կաթոլիկ եկեղեցի[1]
Ծննդյան օր	դեկտեմբերի 26
Ծննդավայր	Իտալիա, Մարկե
Վախճանի օր	դեկտեմբերի 13
Վախճանի վայր	Իտալիա, Սիցիլիա
Թաղված	Պալերմոյի գերեզմանատուն[2]
Դինաստիա	Հոհենշտաուֆեններ
Քաղաքացիություն	Սրբազան Հռոմեական կայսրություն և  Սիցիլիայի թագավորություն
Հայր	Հենրիխ VI
Մայր	Կոնստանտի Նորմանդացի
Ամուսին	Կոնստանցիա Արագոնացի[3][4][5][…], Իոլանտա դե Բրիեն[6], Իզաբելա Անգլուհի[6] և Bianca Lancia?[6]
Զավակներ	Հենրի VII Հոհենշտաուֆ[6], Կոնրադ IV[6], Մարգարիտա Սիցիլացի, Աննա Հոհենշտաուֆ, Մանֆրեդ[6], Էնցո, Ֆրեդերիկ Անտիոքցի, Ֆրեդերիկ Պետորանոցի, Richard von Chieti?, Violante di Svevia?, Henry of Hohenstaufen?, Jordan of Germany Hohenstaufen?[7], Agnes of Germany Hohenstaufen?[7], Margherita de Svevia?[8], Selvaggia of Staufen? և Caterina da Marano?

Հոհենշտաուֆենների դինաստիայի ներկայացուցիչ, Հենրիխ VI-ի և Կոնստանտի Նորմանդացու որդին, Ֆրիդրիխ I Շիկամորուսի և Սիցիլիայի դիկտատոր Ռոժեր II-ի թոռը։

Ժառանգ

Ֆրիդրիխ II-ի ծնունդը

1197 թվականին Ֆրիդրիխ I Շիկամորուսի որդի և Ֆրիդրիխ Հոհենշտաուֆենի հայր Հենրիխ IV մահացավ։ Այդ ժամանակ Ֆրիդրիխը դեռ 3 տարեկան էր։ Մեկ տարի անց՝ 1198 թվականին, վախճանվեց նաև նրա մայրը։ Նա որդու խնամակալությունը վստահել էր Հռոմի Ինոկենտիոս III պապին։ Ֆրիդրիխ II-ը փայլուն կրթություն է ստացել, գիտեր վեց լեզու, որոնցից հմտորեն տիրապետում էր հունարենին և արաբերենին։ Ստեղծագործություններ էր գրում լատիներեն, իսկ բանաստեղծություններ՝ իտալերեն^[11]։ Գիտեր նաև ֆրանսերեն և սիցիլերեն^[12]։ Նրա արքունիքում հավաքված էին հույն, արաբ և հրեա գիտնականներ։ Արևելքի երաժշտությունը, գրականությունը և ճարտարապետությունը ամեն կերպ խրախուսվում էր Ֆրիդրիխ Հոհենշտաուֆենի կողմից։

Սկզբում նա մորից ժառանգել էր միայն Սիցիլիայի թագավորության գահը։ 1212 թվականին Ինոկենտիոս III-ը նրան օծեց Գերմանիայի թագավոր, թեև կայսր դարձավ միայն 1220 թվականին։

Ֆրիդրիխը մկրտվել է Ասիսիայում^[13][14]։

Քաղաքականություն

Ֆրիդրիխի պատկերով մետաղադրամ

Նա ցանկանում էր Սիցիլիայի Թագավորությունը վերածել կենտրոնական միապետության։ 1231 թվականին նա հրապարակեց Սիցիլական թագավորության սահմանադրությունը, ըստ որի ավերվում էին ֆեոդալական ամրոցները և կրճատվում և կրճատվում հին ազնվականության իրավունքները։ Թագավորությունը բաժանվում էր վարչական միավորների, որոնք կառավարվում էին թագավորի նշանակած նահանգապետերը։ Ստեղծվում էր մշտական վարձու բանակ և նավատորմ։

Ֆրիդրիխ II-ը հիմնեց մի շարք դպրոցներ և Նեապոլի համալսարանը։

Խաչակրաց արշավանք

Կայս օծվելուց առաջ Ֆրիդրիխը խոստացել էր խաչակրաց արշավանք կազմակերպել, բայց անընդհատ հետաձգում էր։ Իսկ երբ վերջապես նավատորմը ճանապարհ ընկավ, Ֆրիդրիխ II Հոհենշտաուֆենը հիվանդացավ և հետ վերադարձավ։ Վրդովված Գրիգորիոս IX պապը նրան բանադրեց։

Բանադրանքի տակ գտնված ժամանակ, պապին հակառակ 1228 թվականին Ֆրիդրիխ II-ը կազմակերպեց չորրորդ խաչակրաց արշավանքը։ Դիվանագիտական ճանապարհով նա եգիպտական սուլթան Ալ-Կամիլի հետ համաձայնության եկավ, և Երուսաղեմը, Բեթղեհեմը ու Նազարեթը մի շարք այլ վայրերի հետ վերադարձվեցին քրիստոնյաներին։

Վերադառնալով Իտալիա` Ֆրիդրիխ II-ը ջախջախեց Սիցիլիա ներխուժած պապական զորքերին։ 1245 թվականին նա նորից բանադրվեց և այդպես էլ բանադրանքի տակ մահացավ։ Ֆրիդրիխի Հոհենշտաուֆենի մահից հետո նրա պետությունը արագ փլուզվեց։

Պայքար Հռոմեական գահի համար

Ֆրիդրիխ II-ը իր կառավարման շրջանում շատ ժամանակ ավելի բարձր է դասել Սիցիլիայի շահերը, որը առաջացրել է Հռոմի զայրույթը։ Այդ իրադարձությունները հանգեցրեցին երկար պայքարի պապական իշխանությունների հետ։ Բացի այդ Ֆրիդրիխ Հոհենշտաուֆենը իրեն համարում էր Կոստանդին Մեծի ու Դավիթ թագավորի հաջորդը, ինչպես նաև Աստծո ընտրյալը երկրի վրա։

Հետաքրքրիր փաստեր

• Բրիտաական «King Crimson» ռոք-խմբի անունը վերցված է Ֆրիդրիխի II-ի անունից^[15]։

Ընտանիք

Ֆրիդրիխը ւնեցել է 20 օրինական երեխա. ^[16]

• 1-ին կին: (օգոստոսի 15, 1209) - Կոնստանցիա Արագոնացի (1179 - հունիսի 23 1222), Արագոնայի արքանի դուստրը։
  • Հենրիխ VII (1211 - փետրվարի 12 1242), Սիցիլիայի թագավոր։ Ֆրիդրիխի որդին.
• 2-րդ կին: (նոյեմբերի 9 1225) - Յոլանտա Երուսաղեմացի (1212 - ապրիլի 25, 1228), եղել է միակ դուստրը ընտանիքի։
  • Կոնրադ IV (ապրիլի 25 1228 - մայիսի 21 1254), Յերուսաղեմի արքա (1250-1254), Գերմանիայի թագավոր (1237-1254), Սիցիլիայի թագավոր (1250-1254), Շվաբիի գերցոգ (1235-1254)
• 3-րդ կին: (հուլիսի 15, 1235) - Իզաբելիա Անգլիացի (1214 - դեկտեմբերի 1 1241), Անգլիայի թագավոր Յոհան Անհողինի դուստրը.
  • Իորդան (1236-1236), Ֆրիդրիխի դուստրը
  • Ագնեսա (1237-1237), Ֆրիդրիխի դուստրը
  • Մարգարիտա (1237 - օգոստոսի 8 1270), Ֆրիդրիխի դուստրը
  • Հենրիխ Կարլ Օտտո (փետրվարի 18 1238 - հունվար 1254) Ֆրիդրիխի որդին
  • Ֆրիդրիխ (1239 - 1286), Ելիզավետա Ավստրիացու ամուսինը և Ֆրիդրիխի որդին.
  • Դոչ (1241-1241)
• 4-րդ կին: (1246) Բիանկա Լանչիա (1210 - դեկտեմբերի 1 1246
  • Կոնստանցիա (1230/1231 - ապրիլ 1307), հանդես է եկել Աննա անունով. Հենրիխի դուստրն է
  • Մանֆրեդ (1232 - փետրվարի 26 1266), Սիցիլիայի արքա (1258-1266), Ֆրիդրիխի որդին
  • Վիոլետա (1233-1264), Ռիկարդո Սանսևերինոյի կինն է և Ֆրիդրիխի դուստրը

Կան նաև կանայք և երեխաներ, որոնց անունները անհայտ են.

Ծանոթագրություններ

1. Catholic Encyclopedia - Frederick II
2. verschiedene Autoren Neue Deutsche Biographie (գերմ.) — Historische Kommission bei der Bayerischen Akademie der Wissenschaften, 1953. — doi:10.1163/9789004337862_LGBO_COM_140215
3. https://books.google.de/books?id=hlXAdBM8WaoC&pg=PA113&lpg=PA113&dq=Konstanze+Friedrich+1209&source=bl&ots=JOsqw_YoRg&sig=pFpYUF9-xgD3QpTn2yTIDlE0N9Q&hl=de&sa=X&ved=2ahUKEwiUvN6IppPfAhVBEVAKHckvD24Q6AEwD3oECAoQAQ#v=onepage&q=Konstanze%20Friedrich%201209&f=false
4. (unspecified title) — P. 114.
5. Kamp N. Dizionario Biografico degli Italiani (իտալ.) — 1995. — Vol. 45.
6. Kindred Britain
7. Lundy D. R. The Peerage
8. Pas L. v. Genealogics — 2003.
9. https://books.google.de/books?id=hlXAdBM8WaoC&pg=PA9#v=onepage&q&f=false — P. 9.
10. Елена Сизова. «Фридрих II Гогенштауфен и его династия в зеркале литературы». Историко-искусствоведческий портал "Монсальват". Արխիվացված օրիգինալից 2011 թ․ օգոստոսի 21-ին. Վերցված է 2015 թ․ հունիսի 9-ին.
11. Gaetana Marrone, Paolo Puppa, and Luca Somigli, eds. Encyclopedia of Italian literary studies (2007) Volume 1 pp. 780–82, also 563, 571, 640, 832–36
12. Cronica, Giovanni Villani Book VI e. 1. (Rose E. Selfe's English translation)
13. Constance had left the new-born to her friend, the duchess of Spoleto. The tradition that his mother wanted to call him "Constantine" is mentioned only in later
14. Kamp, N. «FEDERICO II di Svevia, imperatore, re di Sicilia e di Gerusalemme, re dei Romani». Dizionario Biografico degli Italiani. Enciclopedia Italiana. Վերցված է 2011 թ․ մայիսի 7-ին.
15. Darkside.ru - King Crimson - In the Court of Crimson King
16. Steven Runciman, The Sicilian Vespers, (Cambridge University Press, 2000), 26.

Գրականություն

• David Abulafia, Frederick II. A Medieval Emperor, Allen Lane the Penguin Press, 1988
• Jacques Benoist-Méchin, Frédéric de Hohenstaufen ou le rêve excommunié, Perrin, 1980
• Ernst Kantorowicz, Kaiser Friedrich II,Klett-Cotta, Stuttgart 1980
• Abulafia, David (1988). Frederick II. A Medieval Emperor. Penguin Press. ISBN 88-06-13197-4.
• Karen (2001). Holy War – The Crusades and Their Impact on Today's World. Anchor Books. ISBN 0-385-72140-4.
• Geoffrey (1984). The Origins of Modern Germany. Norton. ISBN 0-393-30153-2.
• Cassady, Richard F. (2011). The Emperor and the Saint: Frederick II of Hohenstaufen, Francis of Assisi, and Journeys to Medieval Places. DeKalb: Northern Illinois University Press.
• Cavendish, Richard (2000 թ․ դեկտեմբեր). «Death of the Emperor Frederick II». History Today. 50 (12).
• Davis, R.H.C. (1988). A History of Medieval Europe. Longman. ISBN 0-582-01404-2.
• Kantorowicz, Ernst (1937). Frederick the Second, 1194–1250.
• Maalouf, Amin (1989). The Crusades Through Arab Eyes. Schocken. ISBN 0-8052-0898-4.
• Masson, Georgina (1957). Frederick II of Hohenstaufen. Martin Secker & Warburg. ISBN 88-452-9107-3.
• Powell, James M. (2007 թ․ ապրիլ). Church and Crusade: Frederick II and Louis IX. Vol. 93. էջեր 251–264. doi:10.1353/cat.2007.0201. {{cite book}}: |journal= ignored (օգնություն)

Արտաքին հղումներ

Ֆրիդրիխ II Հոհենշտաուֆեն էջը Վիքիպահեստում

• Собрание материалов о Фридрихе II
• Переводы поэтов сицилийской школы
• Научные эксперименты, приписываемые Фридриху II

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ֆրիդրիխ II Հոհենշտաուֆեն» հոդվածին։