Քրիստիան Վուլֆ

Քրիստիան Վիլհելմ Վալտեր Վուլֆ (գերմ.՝ Christian Wilhelm Walter Wulff, հունիսի 19, 1959(1959-06-19)^[1][2][3], Օսնաբրյուկ, Ստորին Սաքսոնիա, Գերմանիայի Ֆեդերատիվ Հանրապետություն^[4]), գերմանացի քաղաքական գործիչ, պահպանողական քրիստոնեա-դեմոկրատական միության անդամ։ 2003-2010 թվականներին եղել է Ստորին Սաքսոնիայի դաշնային երկրամասի վարչապետ։ 2010 թվականի հուլիսի 2-ից մինչև 2012 թվականի փետրվարի 17-ը՝ Գերմանիայի Դաշնային Հանրապետության նախագահ։

Քրիստիան Վուլֆ գերմ.՝ Christian Wulff
Կուսակցություն՝	Քրիստոնեական-դեմոկրատական միություն
Կրթություն՝	Osnabrück University?
Մասնագիտություն՝	քաղաքական գործիչ և փաստաբան
Դավանանք	Հռոմի Կաթոլիկ եկեղեցի
Ծննդյան օր	հունիսի 19, 1959(1959-06-19)[1][2][3] (65 տարեկան)
Ծննդավայր	Օսնաբրյուկ, Ստորին Սաքսոնիա, Գերմանիայի Ֆեդերատիվ Հանրապետություն[4]
Քաղաքացիություն	Գերմանիա
Ի ծնե անուն	գերմ.՝ Christian Wilhelm Walter Wulff
Հայր	Rudolf Wulff?
Մայր	Dagmar Wulff?
Ամուսին	Christiane Wulff?, Bettina Wulff?[5] և Bettina Wulff?[5]
Կայք՝	christianwulff.de
Ինքնագիր
Պարգևներ	Tie Man of the Year? [6] Լեո Բեքի մրցանակ honorary citizen of Tarsus? Մեծ Եղբոր մրցանակ Գերմանիայում [7] honorary doctor of the Tongji University? [8] և Deutsch-Türkischer Freundschaftspreis?

Վաղ տարիներ

Քրիստիան Վիլհելմ Վալտեր Վուլֆը ծնվել է Գերմանիայի Օսնաբրյուկ քաղաքում (Ստորին Սաքսոնիա)։ Նա Ռուդոլֆ և Դագմար Վուլֆների ընտանիքում երկրորդ երեխան էր։ Հայրը լքել է ընտանիքը այն ժամանակ, երբ Քրիստիանը չորս տարեկան էր։ Մայրը կրկին է ամուսնացել, սակայն ամուսնությունը կարճատև է եղել։ Դագմարայի երկրորդ ամուսինը՝ Վոլֆգանգ Կարստենսը, իմանալով, որ նրա մոտ լուրջ հիվանդություն՝ ցրված սկլերոզ է հայտնաբերվել, լքել է ընտանիքը։ 14 տարեկանից տղան ստիպված է եղել ինքնուրույն հոգ տանել փոքր քրոջ մասին և խնամել մորը։ Քրիստիանը ուսանել է Օսնաբրյուկում՝ Ելիզավետայի դպրոցում և Էրնստ-Մորիցա-Արնդտի վարժարանում, որտեղ էլ հանձնել է ատեստատ ստանալու քննությունը։ Դեռ դեռահաս տարիքում սկսել է զբաղվել քաղաքականությամբ։

Քաղաքական քաղաքականությունը Ստորին Սաքսոնիայում

1975 թվականին՝ 16 տարեկանում միացել է ՔԴՄ-ին^[9]։ 1978-1980 թվականներին եղել է «Աշակերտական միություն» (ՔԴՄ) կազմակերպության Ստորին Սաքսոնիայի հողային բաժանմունքի նախագահը։ 1979-1983 թվականներին եղել է երիտասարդական միության դաշնային գործադիր մարմնի անդամ, որի հողային բաժանմունքը նա ղեկավարել է 1983 թվականից մինչև 1985 թվականը։1984 թվականից եղել է Ստորին Սաքսոնիայում ՔԴՄ-ի գործադիր մարմնի փաստաբան է։ 1989 թվականից մինչև 1994 թվականը՝ Օսնաբրյուկի քաղաքային խորհրդի ՔԴՄ խմբի պատգամավոր և նախագահ։

1994 թվականին առաջին անգամ առաջադրվել է Լանդթագի պատգամավոր Ստորին Սաքսոնիայում։ Նույն թվականին նա դարձել է ՔԴՄ խորհրդարանական խմբի նախագահ և այդ պաշտոնում մնաց մինչև 2003 թվականը։ 1994 թվականից մինչև 2008 թվականը Ստորին Սաքսոնիայում ՔԴՄ-ի բաժանմունքի նախագահն է։ 1998 թվականից՝ ՔԴՄ ազգային նախագահի տեղակալ։ 2003 թվականի մարտի 4-ից մինչև 2010 թվականի հունիսի 30-ը՝ Ստորին Սաքսոնիայի երկրի վարչապետ։

Գերմանիայի դաշնային նախագահ

2010 թվականի հունիսի 3-ին Հորսթ Քյոլերի հրաժարականից հետո Գերմանիայի Ազատ դեմոկրատական կուսակցության և ՔԴՄ/ՔՍՄ դաշինքի կողմից ընտրվել է Գերմանիայի նախագահի թեկնածու^[10]։

2010 թվականի հունիսի 30-ին տեղի ունեցան Գերմանիայի դաշնային նախագահի ընտրությունները։ Ընտրությունները տեղի են ունեցել երեք փուլով։ Առաջին կամ երկրորդ փուլում հաղթելու համար թեկնածուին անհրաժեշտ էր հավաքել Դաշնային ժողովի անդամների 623 ձայնի բացարձակ մեծամասնությունը։ Առաջին փուլում Վուլֆի օգտին քվեարկել է 600 ընտրող, իսկ երկրորդում՝ 615։ Երրորդ փուլում հաղթելու համար անհրաժեշտ էր ստանալ ընտրողների պարզ մեծամասնության ձայները։ Վուլֆը երրորդ փուլում հավաքել է 625 ձայն՝ իր հիմնական մրցակից Յոախիմ Գաուկի 490-ի դեմ և դարձել Գերմանիայի տասներորդ դաշնային նախագահը։ Նա դարձել է Գերմանիայի պատմության ամենաերիտասարդ նախագահը^[11]։ 2010 թվականի հուլիսի 2-ին տեղի է ունեցել երդման արարողություն^[11]։

Մասնավոր վարկ և մամուլի սկանդալներ

2011 թվականի դեկտեմբերին նախագահ Քրիստիան Վուլֆի հասցեին մեղադրանքներ էին առաջադրվել ընկերոջ և գործարար միլիոնատեր Էգոն Հերկենսի հետ նրա նախկին կապերի վերաբերյալ։ Դեռևս 2010 թվականի փետրվարի 18-ին Ստորին Սաքսոնիայի վարչապետ եղած ժամանակ խորհրդարանում հարց է բարձրացվել.

Եղել են արդյո՞ք գործնական հարաբերություններ Քրիսթիան Վուլֆի և պարոն Էգոն Հերկենսի կամ մի ընկերության միջև, որտեղ պարոն Հերկենսը մասնակից կլիներ։

Բնօրինակ տեքստ (գերմ.)  

Gab es geschäftliche Beziehungen zwischen Christian Wulff […] und Herrn Egon Geerkens oder […] irgendeiner Firma, an der […] Herr Geerkens als Gesellschafter beteiligt war […]?

Ի պատասխան^[12].

Վարչապետ Վուլֆի և հարցման մեջ նշված անձի միջև վերջին 10 տարիների ընթացքում որևէ գործնական հարաբերություն չի եղել

Բնօրինակ տեքստ (գերմ.)  

Zwischen Ministerpräsident Wulff und den in der Anfrage genannten Personen und Gesellschaften hat es in den letzten zehn Jahren keine geschäftlichen Beziehungen gegeben.“

Ավելի ուշ պարզվել է, որ 2008 թվականի հոկտեմբերի 25-ին նրանք վերցրել են մասնավոր վարկ մոտ 500 հազար եվրո, 4 % տարեկան տոկոսադրույքով Էգոնի կնոջ Էդիտայի համար տուն ձեռք բերելու նպատակով (նվազագույն տոկոսադրույքը շինարարության վարկերի այդ տարի Գերմանիայում կազմել է 4,6 % տարեկան^[13])։ Ավելի ուշ Հերկենսը հայտնել է, որ հենց ինքն է բանակցություններ վարել վարկի տրամադրման պայմանների շուրջ^[14]։ 2011 թվականի դեկտեմբերի 21-ին Վուլֆը հրապարակային հայտարարություն է արել, որում ներողություն է խնդրել վարկային գործի հետ կապված իր գործողությունների համար և խոստովանել, որ պետք է հրապարակեր այդ տեղեկատվությունը. «Դա անազնիվ էր, և ես ներողություն եմ խնդրում»,-հավելել է նա^[15]։

Երբ գործը կարծես թե արդեն հանդարտվել էր, հայտնի դարձավ, որ նախագահ Վուլֆը ճնշում է գործադրել Springer Press-ի վրա, որպեսզի ճնշի վարկային սկանդալի մասին առաջին տեղեկատվության տարածումը։ Երբ Վուլֆին հայտնի է դարձել, որ Bild տաբլոիդը պատրաստվում է պատմել վարկի մասին, նա զանգահարել է գլխավոր խմբագիր Դիկմանին, որը չի պատասխանել, Վուլֆը ձայնային հաղորդագրություն է թողել, որում զայրույթով սպառնացել է «վերջնականապես խզել» հարաբերությունները Springer հրատարակչական տան հետ և դիմել դատարան^[16]։ 2012 թվականի հունվարի սկզբի դրությամբ նախագահ Վուլֆը կորցրել է հասարակության աջակցությունը, մեկնաբանները նրան կոչ են արել հրաժարական տալ, ընդդիմությունը բարձրացրել է նրա վրա ճնշումը, իսկ նրա սեփական կուսակցությունը նրանից հեռացել է մամուլի ազատությունը ոտնահարելու նրա փորձի պատճառով^[17]։ Այս ամենից հետո 2012 թվականիի փետրվարի 17-ին նա հրաժարական է տվել^[18]։

Հրաժարականից հետո դատախազությունը շարունակել է հետաքննությունը և ավելի ուշ դիմել դատարան։ Մեղադրական եզրակացության համաձայն՝ 2008 թվականին, երբ Քրիստիան Վուլֆը դեռ զբաղեցնում էր Ստորին Սաքսոնիայի դաշնային երկրամասի վարչապետի պաշտոնը, նա թույլ էր տվել իր ընկեր, կինոպրոդյուսեր Դավիթ Գրենևոլդին վճարել Մյունխենի հյուրանոցում գիշերելու իր հաշիվների մի մասը և ռեստորանում 753,60 եվրո ընդհանուր արժողությամբ ընթրիք։ Ի երախտագիտություն դրա նախագահը նամակ է գրել Siemens կոնցեռնի ղեկավարությանը՝ Գրենևոլդի կինոնախագծերից մեկը ֆինանսավորելու խնդրանքով։ 2014 թվականի փետրվարի 27-ին առաջին ատյանի դատարանն արդարացրել է Քրիստիան Վուլֆին՝ համոզիչ ապացույցների բացակայության պատճառով^[19]։ Դատախազությունը բողոքարկել է դատավճիռը^[20]։

Ծանոթագրություններ

1. Բրոքհաուզի հանրագիտարան (գերմ.)
2. ODIS — 2003.
3. Munzinger Personen (գերմ.)
4. Deutsche Nationalbibliothek Record #124295533 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
5. https://www.faz.net/aktuell/gesellschaft/smalltalk/herzblatt-geschichten/herzblatt-geschichten-die-wulffs-sagen-dreimal-ja-18773590.html
6. https://www.deutschesmodeinstitut.de/krawattenmann
7. https://bigbrotherawards.de/2005
8. http://www.moe.gov.cn/s78/A22/xwb_left/moe_829/tnull_44386.html (չին.) — 中华人民共和国教育部.
9. Антон Осипов, Ирина Скрынник, Полина Химшиашвили. Кристиан Вульф, президент Германии Արխիվացված 2010-07-08 Wayback Machine // Ведомости, № 122 (2640), 6 июля 2010
10. «Кристиан Вульф стал кандидатом в президенты Германии». Արխիվացված օրիգինալից 2010 թ․ հունիսի 6-ին. Վերցված է 2010 թ․ հուլիսի 11-ին.
11. «Кристиан Вульф — новый президент Германии». Արխիվացված օրիգինալից 2010 թ․ նոյեմբերի 29-ին. Վերցված է 2010 թ․ հուլիսի 11-ին.
12. «Mündliche Anfragen: Antwort, Anlage 4» (PDF). 16. Niedersächsischer Landtag, Stenografischer Bericht 63. Sitzung. 2010 թ․ փետրվարի 18. Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2012 թ․ հունիսի 18-ին. Վերցված է 2011 թ․ դեկտեմբերի 16-ին.
13. Dirk Müller (2011 թ․ դեկտեմբերի 23). «Finanzexperte: Banken müssen versuchen, Geld zu verdienen». Deutschlandfunk. Արխիվացված է օրիգինալից 2012 թ․ հունիսի 18-ին. Վերցված է 2012 թ․ հունվարի 14-ին.
14. «'President Wulff Lied' SPIEGEL ONLINE International». Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 4-ին. Վերցված է 2012 թ․ հունվարի 4-ին.
15. «'German President Apologizes for Handling of Loan Affair' (SPIEGEL ONLINE International)». Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 4-ին. Վերցված է 2012 թ․ հունվարի 4-ին.
16. «'President Accused of Threatening Tabloid Newspaper' (SPIEGEL ONLINE International)». Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 4-ին. Վերցված է 2012 թ․ հունվարի 4-ին.
17. «'Wulff Has Destroyed His Last Remnants of Credibility' (SPIEGEL ONLINE International)». Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ հունվարի 4-ին. Վերցված է 2012 թ․ հունվարի 4-ին.
18. «Президент Германии Кристиан Вульф объявил об отставке». Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 19-ին. Վերցված է 2012 թ․ փետրվարի 17-ին.
19. Никита Жолквер, Берлин (27.02.2014). «В Германии обсуждают приговор экс-президенту Вульфу». Deutsche Welle. Վերցված է 2014 թ․ մարտի 5-ին.
20. als/dpa (5.3.2014). «Korruptionsprozess: Staatsanwalt legt Revision gegen Wulff-Freispruch ein». Der Spiegel (գերմաներեն). Spiegel-Verlag. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ մարտի 5-ին. Վերցված է 2014 թ․ մարտի 5-ին.

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Քրիստիան Վուլֆ» հոդվածին։