Տիեմուե Բակայոկո
ֆրանսիացի ֆուտբոլիստ From Wikipedia, the free encyclopedia
Տիեմուե Բակայոկո (ֆր.՝ Tiémoué Bakayoko, օգոստոսի 17, 1994[1], Փարիզ), ֆրանսիացի պրոֆեսիոնալ ֆուտբոլիստ։ Ներկայումս Չելսիից վարձավճարով հանդես է գալիս Մոնակոյի և Ֆրանսիայի ազգային հավաքականի կազմում։ Խաղում է հենակետային կիսապաշտպանի դիրքում[2]։
 Tiémoué Bakayoko | |||
|---|---|---|---|
 Բակայոկոն Չելսիի կազմում 2018 թվականին | |||
| Անձնական տվյալներ | |||
| Քաղաքացիությունը |
Ֆրանսիա Կոտ դ'Իվուար | ||
| Ծննդյան ամսաթիվ | օգոստոսի 17, 1994[1] (30 տարեկան) | ||
| Ծննդավայր | Փարիզ | ||
| Հասակ | 189 սմ | ||
| Քաշ | 77 կգ | ||
| Դիրք | հենակետային կիսապաշտպան | ||
| Ակումբային տեղեկություններ | |||
| Ներկա ակումբ |
Մոնակո (վարձավճարով Չելսիից) | ||
| Համար | 6 | ||
| Պատանեկան կարիերա | |||
| 2000-2004 | Փարիզի 15-րդ շրջան | ||
| 2004-2006 | Շարանտոն | ||
| 2006-2008 | Մոնրուժ 92 | ||
| 2008-2013 | Ռեն | ||
| Մասնագիտական կարիերա* | |||
| Տարի | Ակումբ | Խաղ (գոլ) | |
| 2012-2014 | Ռեն B | 16 | (0) |
| 2013-2014 | Ռեն | 24 | (1) |
| 2014-2017 | Մոնակո | 63 | (3) |
| 2017-ներկա | Չելսի | 29 | (2) |
| 2018-2019 | → Միլան | 31 | (1) |
| 2019-ներկա | → Մոնակո | 5 | (0) |
| Ազգային հավաքական‡ | |||
| 2010 | Ֆրանսիա Մ16 | 2 | (0) |
| 2011 | Ֆրանսիա Մ17 | 7 | (0) |
| 2011 | Ֆրանսիա Մ18 | 2 | (0) |
| 2014 | Ֆրանսիա Մ20 | 3 | (0) |
| 2014-2016 | Ֆրանսիա Մ21 | 13 | (0) |
| 2017-ներկա | Ֆրանսիա | 1 | (0) |
|
| |||
|
* Մասնագիտական կարիերայում ընդգրկված են միայն առաջնության խաղերը և գոլերը | |||
Բակայոկոն Ռենի ակադեմիային միացել է 13 տարեկան հասակում։ 2014 թվականին 7 միլիոն ֆունտ ստերլինգի դիմաց տեղափոխվել է Մոնակո[3]։ Մոնակոյի հետ 2016-17 մրցաշրջանում հաղթեց Ֆրանսիայի առաջնությունը[4] և ընդգրկվեց Չեմպիոնների Լիգայի խորհրդանշական հավաքականում[5]։ 2017 թվականին Բակայոկոն միացավ Չելսիին 40 միլիոն ֆունտ ստերլինգի դիմաց[6]։
Ֆրանսիայի ազգային հավաքականում իր դեբյուտը նշել է 2017 թվականի մարտին՝ Իսպանիայի դեմ խաղում[7]։
Ակումբային կարիերա
Ռեն
Բակայոկոն Ռենի ակադեմիային միացել է 13 տարեկան հասակում[8]։ Իր պրոֆեսիոնալ դեբյուտը նշեց 2013 թվականի օգոստոսի 24-ին՝ Էվիանի դեմ արտագնա խաղում[9][10]։ Իր առաջին գոլը խփեց հոկտեմբերի 26-ին՝ Թուլուզի դեմ խաղում[11]։ Ռենի կազմում Բակայոկոն անցկացրեց 28 հանդիպում՝ դառնալով 1 գոլի հեղինակ։
Մոնակո
2014 թվականի հուլիսի 7-ին Բակայոկոն 7 միլիոն ֆունտ ստերլինգի դիմաց տեղափոխվեց Մոնակո[3][12]։ Իր դեբյուտը ակումբի կազմում նշեց օգոստոսի 10-ին՝ Լորյանի դեմ խաղում[13]՝ այս խաղում ստանալով վնասվածք և բաց թողելով 2 ամիս[14]։ Առաջին հանդիպումը եվրոպական առաջնություններում անցկացրեց հոկտեմբերի 1-ին՝ փոխարինելով Ժոաու Մոուտինյուին Չեմպիոնների Լիգայի խմբային փուլի Զենիտի դեմ խաղում[15]։ Նոյեմբերի 9-ին Բակոյոկոն հեռացվեց խաղադաշտից Սենտ-Էտիենի դեմ խաղում՝ ստանալով երկրորդ դեղին քարտը հանդիպման 71-րդ րոպեին[16]։ Իր առաջին գոլը Մոնակոյի կազմում խփեց 2016 թվականի փետրվարի 6-ին՝ Նիսի դեմ խաղում[17]։ 2015-16 մրցաշրջանում Բակայոկոն անցկացրեց 23 հանդիպում՝ դառնալով 2 գոլի հեղինակ[18]։
.jpg)
2016 թվականին Բակայոկոն որոշեց փոխել իր ապրելաոճը, որպեսզի կարողանա իրագործել իր պոտենցիալը։ Նա շքեղ վիլլայից տեղափոխվեց բնակարան, իսկ մեքենայի գույնը վարդագույնից փոխեց սև[8][19]։ Բացի այդ՝ Բակայոկոն սկսեց զբաղվել բոքսով, փոխեց իր դիետան և բարելավեց իր դիմացկունությունը[14]։ Նրան օգնում էր ֆրանսիացի նախկին ֆուտբոլիստ Կլոդ Մակելելեն, ով 2016 թվականին նշանակվել էր Մոնակոյի ֆուտբոլային տնօրեն[20]։ Մակելելեն խորհուրդ էր տալիս Բակայոկոյին, թե ինչպես զարգացնել իր ֆուտբոլային կարողությունները և հոգ տանել իր մասին դաշտից դուրս[8][14][19][21]։ Արդյունքում՝ 2016 թվականին Ժերեմի Տուլալանի և Մարիո Պաշալիչի հեռանալուց հետո Բակայոկոն դարձավ Մոնակոյի հիմնական կազմի խաղացող։
2016 թվականի սեպտեմբերի 21-ին Բակայոկոն հեռացվեց խաղադաշտից Նիսի դեմ խաղում՝ կարմիր քարտ ստանալով հանդիպման 83-րդ րոպեին[22]։ Դեկտեմբերի 21-ին նա գոլի հեղինակ դարձավ Կանի դեմ խաղում՝ օգնելով իր թիմին հաղթել 2-1 հաշվով[23]։ Իր առաջին գոլը Չեմպիոնների Լիգայում ֆրանսիացին խփեց 2017 թվականի մարտի 15-ին՝ 1/8 եզրափակչի Մանչեսթեր Սիթիի դեմ խաղում[24][25]։ Ապրիլի 1-ին Բակայոկոն մեկնարկային կազմում խաղադաշտ դուրս եկավ Ֆրանսիայի լիգայի գավաթի եզրափակչի Պարի Սեն-Ժերմենի դեմ խաղում[26], սակայն Մոնակոն պարտվեց 4-1 հաշվով[27][28]։ Առաջին հանդիպումը թիմի ավագի թևկապով ֆրանսիացին անցկացրեց մայիսի 20-ին՝ Ռենի դեմ խաղում[29]։ 2016-17 մրցաշրջանում Մոնակոն հաղթեց Լիգա 1-ը[4][30], ինչպես նաև՝ հասավ Չեմպիոնների Լիգայի կիսաեզրափակիչ[31][32], որտեղ պարտվեց Յուվենտուսին[33][34]։ Բակայոկոն ընդգրկվեց Չեմպիոնների Լիգայի խորհրդանշական հավաքականում[5]։ Մոնակոյի կազմում ֆրանսիացին անցկացրեց 92 հանդիպում՝ դառնալով 5 գոլի և 1 գոլային փոխանցման հեղինակ[35][36]։
Չելսի
.jpg)
2017 թվականի հուլիսի 15-ին Բակայոկոն 5 տարվա պայմանագիր կնքեց Չելսիի հետ[6][37][38]։ Ակումբը նրա համար վճարեց 40 միլիոն ֆունտ ստերլինգ[39][40][41]։ Իր դեբյուտը նշեց 2017 թվականի օգոստոսի 20-ին՝ մեկնարկային կազմում խաղադաշտ դուրս գալով Տոտենհեմի դեմ խաղում[42][43]։ Իր առաջին գոլը Չելսիի կազմում Բակայոկոն խփեց սեպտեմբերի 12-ին՝ Չեմպիոնների Լիգայի խմբային փուլի Ղարաբաղ Աղդամի դեմ խաղում՝ այս խաղում դառնալով նաև գոլային փոխանցման հեղինակ և օգնելով իր թիմին հաղթել 6-0 հաշվով[44][45]։ Պրեմիեր Լիգայում առաջին գոլը խփեց հոկտեմբերի 14-ին՝ Քրիսթալ Փելասի դեմ խաղում[46]։ 2018 թվականի փետրվարի 5-ին ֆրանսիացին հեռացվեց խաղադաշտից Ուոտֆորդի դեմ խաղում՝ ստանալով երկրորդ դեղին քարտը հանդիպման 30-րդ րոպեին[47][48]։ Մայիսի 19-ին նա մասնակցեց Անգլիայի գավաթի եզրափակչի Մանչեսթեր Յունայթեդի դեմ խաղում[49]՝ օգնելով Չելսիին հաղթել 1-0 հաշվով և նվաճել գավաթը[50][51]։ Իր առաջին մրցաշրջանում Բակայոկոն անցկացրեց 43 հանդիպում՝ դառնալով 3 գոլի և 3 գոլային փոխանցման հեղինակ[52]։
2018 թվականի օգոստոսի 14-ին Բակայոկոն 1 տարվա վարձավճարով տեղափոխվեց Միլան[53][54][55]։ Իր դեբյուտը ակումբի կազմում նշեց օգոստոսի 25-ին՝ փոխարինելով Լուկաս Բիլիային Նապոլիի դեմ խաղում[56][57]։ Դեկտեմբերի 18-ին Բակայոկոն հեռացվեց խաղադաշտից Բոլոնյայի դեմ խաղում՝ ստանալով երկրորդ դեղին քարտը հանդիպման 76-րդ րոպեին[58]։ 2019 թվականի հունվարի 16-ին նա թիմի մեկնարկային կազմում խաղադաշտ դուրս եկավ Իտալիայի սուպերգավաթի Յուվենտուսի դեմ խաղում[59], սակայն Միլանը պարտվեց 1-0 հաշվով[60][61]։ Իր առաջին գոլը Սերիա A-ում ֆրանսիացին խփեց մարտի 17-ին՝ Ինտեր Միլանի դեմ խաղում[62][63]։ Միլանի կազմում Բակայոկոն անցկացրեց 42 հանդիպում՝ դառնալով 1 գոլի և 1 գոլային փոխանցման հեղինակ[64]։
2019 թվականի օգոստոսի 31-ին Բակայոկոն վարձավճարով վերադարձավ Մոնակո[65][66][67][68]։ Առաջին հանդիպումը վերադարձից հետո անցկացրեց սեպտեմբերի 15-ին՝ մեկնարկային կազմում խաղադաշտ դուրս գալով Օլիմպիկ Մարսելի դեմ խաղում և այս խաղում դառնալով գոլային փոխանցման հեղինակ[69][70]։
Միջազգային կարիերա
Բակայոկոն ներկայացրել է Ֆրանսիան տարբեր տարիքային երիտասարդական հավաքականներում[71]։ 2011 թվականին նա մինչև 17 տարեկանների հավաքականի կազմում մասնակցեց աշխարհի առաջնությանը՝ անցկացնելով 3 հանդիպում[72], իսկ Ֆրանսիան հասավ մրցաշարի քառորդ եզրափակիչ, որտեղ 2-1 հաշվով պարտվեց Մեքսիկային[73][74]։
Ֆրանսիայի ազգային հավաքական Բակայոկոն առաջին անգամ հրավիրվեց 2017 թվականի մարտին՝ փոխարինելով վնասվածք ստացած Պոլ Պոգբային Լյուքսեմբուրգի և Իսպանիայի դեմ խաղերի համար[75][76][77]։ Իր դեբյուտը ազգային հավաքականում նշեց 2017 թվականի մարտի 28-ին՝ փոխարինելով Ադրիան Ռաբիոտին Իսպանիայի դեմ ընկերական խաղում[7][78]։
Կարիերայի վիճակագրություն
Ակումբային վիճակագրություն
2019 թվականի հոկտեմբերի 8-ի դրությամբ[79]
| Club | Մրցաշրջան | Առաջնություն | Գավաթ | Եվրոպա | Այլ | Ընդհանուր | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Առաջնություն | Խաղեր | Գոլեր | Խաղեր | Գոլեր | Խաղեր | Գոլեր | Խաղեր | Գոլեր | Խաղեր | Գոլեր | ||
| Ռեն | 2013–14 | Լիգա 1 | 24 | 1 | 3 | 0 | — | 1 | 0 | 28 | 1 | |
| Մոնակո | 2014–15 | 12 | 0 | 1 | 0 | 3 | 0 | 2 | 0 | 18 | 0 | |
| 2015–16 | 19 | 1 | 2 | 1 | 1 | 0 | 1 | 0 | 23 | 2 | ||
| 2016–17 | 32 | 2 | 1 | 0 | 14 | 1 | 4 | 0 | 51 | 3 | ||
| Ընդհանուր | 63 | 3 | 4 | 1 | 18 | 1 | 7 | 0 | 92 | 5 | ||
| Չելսի | 2017–18 | Պրեմիեր Լիգա | 29 | 2 | 5 | 0 | 5 | 1 | 4 | 0 | 43 | 3 |
| Միլան (վարձավճար) | 2018–19 | Սերիա A | 31 | 1 | 4 | 0 | 6 | 0 | 1 | 0 | 42 | 1 |
| Մոնակո (վարձավճար) | 2019–20 | Լիգա 1 | 5 | 0 | 0 | 0 | — | 0 | 0 | 5 | 0 | |
| Կարիերայի ընդհանուր | 152 | 7 | 16 | 1 | 29 | 2 | 13 | 0 | 210 | 10 | ||
Միջազգային վիճակագրություն
2019 թվականի հոկտեմբերի 8-ի դրությամբ[79]
| Ֆրանսիա | ||
|---|---|---|
| Տարի | Խաղեր | Գոլեր |
| 2017 | 1 | 0 |
| Ընդհանուր | 1 | 0 |
Նվաճումներ
Ակումբային
Մոնակո
Չելսի
- Անգլիայի գավաթ. 2017–18[51]
Անհատական
- Չեմպիոնների Լիգայի խորհրդանշական հավաքական. 2016–17[5]
Ծանոթագրություններ
Արտաքին հղումներ
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.