Սարգիս Գևորգյան

Սարգիս Գևորգի Գևորգյան (մարտի 2 (15), 1900^[1], Երևան, Ռուսական կայսրություն^[1] - նոյեմբերի 14, 1971(1971-11-14)^[1], Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ^[1]), հայ խորհրդային օպերատոր։ ՀԽՍՀ արվեստի վաստակավոր գործիչ (1957)։

Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Գևորգյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։

Սարգիս Գևորգյան
Ծննդյան թիվ՝	մարտի 2 (15), 1900[1]
Ծննդավայր՝	Երևան, Ռուսական կայսրություն[1]
Վախճանի թիվ՝	նոյեմբերի 14, 1971(1971-11-14)[1] (71 տարեկան)
Վախճանի վայր՝	Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[1]
Ազգություն՝	հայ
Քաղաքացիություն՝	Ռուսական կայսրություն  ԽՍՀՄ
Մասնագիտություն՝	կինոօպերատոր և օպերատոր-բեմադրիչ
Պարգևներ՝	[1] և ՀԽՍՀ պետական մրցանակ [1]
IMDb։	ID 0315368

Կենսագրություն

1927 թվականին ավարտել է Մոսկվայի պետական կինոտեխնիկումը։ 1924 թվականից եղել է «Մեժռաբպոմֆիլմ» ստուդիայի օպերատորի ասիստենտ, 1927 թվականից՝ օպերատոր («Իվան Կարավաևի ոճիրը» (1929), «Պատառոտված կոշիկներ» (1933, Գ․ Բոբրովի հետ)։ 1938 թվականից աշխատել է «Հայֆիլմ» կինոստուդիայում, նկարահանել գեղարվեստական և փաստավավերագրական կինոնկարներ։

• «Ճանապարհ դեպի երջանկություն» (1925)
• «Լեռնային հեղեղ» (1939)
• «Քաջ Նազար» (1940)
• «Մի անգամ գիշերը» (1945)
• «Հայկական կինոհամերգ» (1954)
• «Պատվի համար» (1956)
• «Մոր սիրտը» (1958)
• «Ջրերը բարձրանում են» (1962)
• «Բարև, Արտյոմ» (1964)
• «Դժվար անցում» (1964)

Վերջին աշխատանքներն էին՝

• «Սարոյան եղբայրներ» (1968, Կ․ Մեսյանի հետ, ՀԽՍՀ պետական մրցանակ, 1970)
• «Աղքատի պատիվը» («Չախ-չախ թագավոր» կինոալմանախ, 1969)