Ռենատո Գուտտուզո

Ռենատո Գուտտուզո (իտալ.՝ Renato Guttuso, դեկտեմբերի 26, 1911(1911-12-26)^[1][2], Բագերիա, Պալերմո, Սիցիլիա, Իտալիայի թագավորություն - հունվարի 18, 1987(1987-01-18)^{[1][3][4][…]}, Հռոմ, Իտալիա), իտալացի նկարիչ և խաղաղության ակտիվ մարտիկ։ 1940 թվականից Իտալիայի կոմկուսի անդամ, 1956 թվականից ԿԿ-ի անդամ։ Հռոմի գեղարվեստի ակադեմիայի ակադեմիկոս (1960 թվական)։

Ռենատո Գուտտուզո իտալ.՝ Renato Guttuso
Ծնվել է	դեկտեմբերի 26, 1911(1911-12-26)[1][2]
Ծննդավայր	Բագերիա, Պալերմո, Սիցիլիա, Իտալիայի թագավորություն
Վախճանվել է	հունվարի 18, 1987(1987-01-18)[1][3][4][…] (75 տարեկան)
Մահվան վայր	Հռոմ, Իտալիա
Քաղաքացիություն	Իտալիա,  Իտալիայի թագավորություն և  Իտալիա
Կրթություն	Պալերմոյի համալսարան
Մասնագիտություն	նկարիչ, քաղաքական գործիչ, գծանկարիչ, գծանկարիչ և արվեստագետ
Ոճ	էքսպրեսիոնիզմ
Ժանր	գրաֆիկա
Ուշագրավ աշխատանքներ	Vucciria?
Պարգևներ
Պաշտոն	Իտալիայի սենատոր և Իտալիայի սենատոր
Անդամակցություն	Սուրբ Ղուկասի ակադեմիա[5]
Կուսակցություն	Իտալական կոմունիստական կուսակցություն
Համատեղ ապրող	Marta Marzotto?
Renato Guttuso Վիքիպահեստում

Գործունեություն

Երկրորդ համաշխարհային պատերազմում մասնակցել է դիմադրության շարժմանը։ Հետպատերազմյան շրջանում եղել է իտալական նկարիչների «Արվեստի նոր ճակատ» ընկերության (1946-1948 թվականներ) ռեալիստական թևի պարագլուխը։ 1930-1940-ական թվականներին ստեղծել է հակաֆաշիստական գործեր («Գնդակահարություն», 1938 թվական, ժամանակակից արվեստի պատկերասրահ, Հռոմ, «Խաչելություն», 1940-1941 թվականներ, «Gottmit uns!» («Մեզ հետ է աստված») գծանկարների շարքը, տուշ, տեմպերա, 1944-1945 թվականներ, արժանացել է Խաղաղության համաշխարհային խորհրդի Խաղաղության ոսկե մեդալի, 1950 թվական)։ Պատկերել է կապիտալիստական Իտալիայի սոցիալական հակասությունները («Սիցիլիայի գյուղացիները գրավում են, կալվածատիրակաև հողերը», 1948-1950 թվականներ, գերմանական ակադեմիա, Բեռլին, «Բուգի-վուգին Հռոմում», 1952 թվական, Ֆարինելիի հավաքածու, Հռոմ, «Բանավեճ», 1959 թվական, Թեյտ պատկերասրահ, Լոնդոն, «Ամբոխ», 1960 թվական, Էրմիտաժ, Լենինգրադ)։ Գուտտուզոյի ստեղծագործության մեջ կարևոր տեղ են գրավում բնանկարը և նատյուրմորտը («Կալաբրիայի բնանկարը», 1953 թվական, «Զամբյուղ, ունելի և մուրճ», 1961 թվական)։ Գուտտուզո «Ժողովուրդների խաղաղությունն ամրապնդելու համար» Միջազգային լենինյան մրցանակի դափնեկիր է (1972 թվական)։ 1975 թվականին Գուտուզոն եղել է Երևանում։

Պատկերասրահ

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•