Կլապեյրոն-Կլաուզիուսի հավասարում

Կլապեյրոն-Կլաուզիուսի հավասարում (ֆրանսիացի ֆիզիկոս Բենուա Պոլ Էմիլ Կլապեյրոնի և գերմանացի ֆիզիկոս Ռուդոլֆ Կլաուզիուսի անունով), առնչություն ֆազային հավասարակշռության մեջ գտնվող թերմոդինամիկական համակարգի ճնշման և ջերմաստիճանի փոփոխությունների միջև

${\displaystyle {\frac {dp}{dT}}={\frac {q}{T(V_{2}-V_{1})}}}$,

Ռուդոլֆ Կլաուզիուս և Բենուա Կլապեյրոն

որտեղ ${\displaystyle p}$-ն ճնշումն է, ${\displaystyle T}$-ն ջերմաստիճանը, ${\displaystyle q}$-ն ֆազային անցման (թաքնված) ջերմությունը, ${\displaystyle V_{1}}$-ը, ${\displaystyle V_{2}}$-ը առաջին և երկրորդ ֆազերում մեկ մասնիկին բաժին ընկնող ծավալը։ Առաջին կարգի ֆազային փոխարկումների ժամանակ Կլապեյրոն-Կլաուզիուսի հավասարումն արտահայտում է սուբլիմացման, եռման, հալման և այլ ջերմաստիճանների կախումը ճնշումից։

Կլապեյրոն-Կլաուզիուսի հավասարումը ֆազերի հավասարակշռության կորի դիֆերենցիալ հավասարումն է։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 5, էջ 473)։