Գյումուշխանեի գավառ

Գյումուշխանե (թուրքերեն՝ Gümüşhane sancağı), գավառ պատմական Փոքր Հայքի Տրապիզոնի նահանգում, իսկ ապա գավառ Օսմանյան կայսրության Տրապիզոնի վիլայեթում։ Կենտրոնը Գյումուշխանե քաղաքն է։

Գավառ
Գյումուշխանե
Վարչական տարածք	Օսմանյան կայսրություն
Վիլայեթ	Տրապիզոնի վիլայեթՏրապիզոնի վիլայեթ
Այլ անվանումներ	Ավրել, Գյումիշխանե, Գյումուշխանա, Ծանխա, Ծանախո ձոր, Կյումիշխանե
Ժամային գոտի	UTC+3

Հակոբ Կարնեցին (XVII դար) գավառն անվանել է Ծանախո ձոր և այն վերագրել է Վերին Հայքի 23 գավառներից մեկին։

Աշխարհագրություն

Գավառը հյուսիսից սահմանակից էր Տրապիզոնի գավառին, արևելքից և հարավից՝ Էրզրումի վիլայեթին, արևմուտքից՝ Սեբաստիայի Շապին Գարահիսար գավառին։ Գավառի միջով հոսում են Կելկիթ (Գայլ) և Գյումուշխանե (Խորշատ) գետերն իրենց վտակներով։

Պատմություն

Թուրքերի փոքրացված տվյալներով 1915 թվականի մեծ եղեռնի ժամանակ գավառից տեղահան է արվել 1624 հայ։

Տնտեսություն

Հայտնի էր իր տեսակ-տեսակ մրգերով։

Օգտակար հանածոներ

Գավառն ուներ արծաթի, ոսկու և այլ մետաղների հանքեր։

Վարչական բաժանում

XIX դարի վերջին գավառակը բաժանված էր հետևյալ գավառակների^[1].

• Արդասա (Թորուլ)
• Գյումուշխանե
• Կելկիթ (Գայլգետ)
• Շեյրան

Տես նաև

• Տրապիզոնի նահանգի հայաբնակ բնակավայրեր

Ծանոթագրություններ

1. «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ 1, էջ 916-917

Աղբյուրներ

• «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն