Գաբրիել Բոննո դը Մաբլի

Գաբրիել Բոննո դը Մաբլի (ֆր.՝ Gabriel Bonnot de Mably, մարտի 14, 1709(1709-03-14)^{[1][2][3][…]}, Գրենոբլ - ապրիլի 2, 1785(1785-04-02)^[1], Փարիզ), ֆրանսիացի ուտոպիստ փիլիսոփա, պատմաբան։

Գաբրիել Բոննո դը Մաբլի Gabriel Bonnot de Mably
Ծնվել է	մարտի 14, 1709(1709-03-14)[1][2][3][…] Գրենոբլ
Մահացել է	ապրիլի 2, 1785(1785-04-02)[1] (76 տարեկան) Փարիզ
Գերեզման	Սուրբ Ռոխի եկեղեցի
Քաղաքացիություն	Ֆրանսիա
Մասնագիտություն	փիլիսոփա, քաղաքական գործիչ, գրող և պատմաբան
Գործունեության ոլորտ	փիլիսոփայություն
Տիրապետում է լեզուներին	ֆրանսերեն[1][4]
Gabriel Bonnot de Mably Վիքիպահեստում

Էտիեն Բոննո դը Կոնդիլյակի եղբայրը։

Սովորել է ճիզվիտական կոլեջում և սեմինարիայում, այնուհետև հրաժարվել է հոգևոր ծառայությունից, 1742 թվականից զբաղվել դիվանագիտական, 1746 թվականից՝ գիտական գործունեությամբ։ Մաբլիի հայացքների հիմքում ընկած էին հասարակական դաշինքի և բնական իրավունքի տեսությունները։ Նա գանում է, որ մարդկանց թշնամությունը ոչ թե բնական վիճակի, այլ հետագայում առաջացած մասնավոր սեփականության և անհավասարության հետևանք է (այսպիսով նա հակադրվել է Թ. Հոբսին և ֆիզիոկրաաներին)։ Ըստ Մաբլիի, մարդկանց սոցիալական միասնության ձգտման հիմքը հավասարության ձգտումն է («սոցիալական սերը»)։ Բանականությունը չի կարող իշխել մարդկանց զգացումներին (այդ «կատաղի հրեշին»), և նրանք չեն կարող վերադառնալ բնական վիճակի։ Հետևաբար, կոմունիստական իդեալի հաստատումը անհնար է, և նա քարոզում էր ճըգնավորական կոմունիզմ՝ գույքային անհավասարության նվազեցում, պահանջմունքների սահմանափակում, ճոխությունների կանխում։ Մաբլի գտնում էր, որ ժողովուրդը գերագույն իշխանության կրողն է, որ նա հեղափոխության իրավունք ունի, հատկապես, եթե այն ուղղված է բռնության դեմ։ Սակայն հեղափոխությունը, ըստ Մաբլի, միայն մասնակի, սահմանափակ լուծման միջոց է։ Չնայած աշխարհայացքային սահմանափակությանը, Մաբլի գաղափարները մեծ լիցք են հաղորդել Ֆրանսիական հեղափոխության ձախ ուժերին։