Արտաշես Մելիք-Ադամյան

Արտաշես Ալեքսանդրի Մելիք-Ադամյան (օգոստոսի 28, 1885(1885-08-28)^[1], Շուլավեր, Բորչալուի գավառ, Ռուսական կայսրություն^[1] - մարտի 10, 1949(1949-03-10)^[1], Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ^[1]), հայ խորհրդային թերապևտ։ Բժշկական գիտությունների դոկտոր (1937)։ Երևանի բժշկական ինստիտուտի տնօրեն (1937)^[2]։

Արտաշես Մելիք-Ադամյան
Ծնվել է	օգոստոսի 28, 1885(1885-08-28)[1] Շուլավեր, Բորչալուի գավառ, Ռուսական կայսրություն[1]
Մահացել է	մարտի 10, 1949(1949-03-10)[1] (63 տարեկան) Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[1]
Քաղաքացիություն	Ռուսական կայսրություն և  ԽՍՀՄ
Ազգություն	հայ
Մասնագիտություն	թերապևտ
Հաստատություն(ներ)	Երևանի պետական համալսարան[1] և Երևանի Մխիթար Հերացու անվան Պետական Բժշկական Համալսարան[1]
Գործունեության ոլորտ	բժշկություն
Ալմա մատեր	Խարկովի ազգային բժշկական համալսարան (1911)[1]
Կոչում	պրոֆեսոր
Գիտական աստիճան	բժշկական գիտությունների դոկտոր[1] (1937)
Պարգևներ	և

Կենսագրություն

1906 թվականին ավարտել է Թիֆլիսի գիմնազիան, ապա՝ Խարկովի համալսարանի բժշկական ֆակուլտետը (1911) և աշխատել տեղի ֆակուլտետային թերապիայի, 1916-1925 թվականներին՝ հոսպիտալային թերապիայի կլինիկաներում, 1925 թվականից՝ Երևանի համալսարանի բժշկական ֆակուլտետի ներքին հիվանդությունների ամբիոնի վարիչ։ 1936-1937 թվականներին եղել է Երևանի բժշկական ինստիտուտի տնօրենի տեղակալ, ապա՝ տնօրեն, 1938 թվականից՝ հանրապետական զինկոմիսարիատի ռազմաբժշկական հանձնաժողովի նախագահ։ Մասնակցել է Հայրենական մեծ պատերազմին։ Գիտական աշխատանքները հիմնականում վերաբերում են կլիմայաբուժության, խաղողաբուժության, Արտաշես Ալեքսանդրի Մելիք-Ադամյան սրտամկանի ինֆարկտի ախտորոշման, ռևմատիզմի և ներքին հիվանդությունների ուսումնասիրության հարցերին։ Եղել է հանրապետական բժշկական ընկերության, առժողկոմատի բժշկական գիտական խորհրդի, թերապևտների ընկերության և հանրապետական ռևմատիկ կոմիտեի նախագահ։

Պարգևներ

Պարգևատրվել է Աշխատանքային կարմիր դրոշի շքանշանով։

Հիշատակ

Արտաշես Ալեքսանդրի Մելիք-Ադամյանի անունով են կոչվում Երևանի բժշկական ինստիտուտի հոսպիտալային թերապիայի կլինիկան և Երևանի փողոցներից մեկը։