Այգեձոր (Տավուշի մարզ)
գյուղ Հայաստանի Տավուշի մարզում From Wikipedia, the free encyclopedia
Այգեձոր (մինչև 1939 թ․՝ Ղուլալի), գյուղ Հայաստանի Տավուշի մարզում՝ նախկին Շամշադինի շրջանում, Բերդ քաղաքից մոտ 8 կմ հարավ-արևելք, Աղնջա գետի ափերին։
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Այգեձոր (այլ կիրառումներ)
| Գյուղ | |||
|---|---|---|---|
| Այգեձոր | |||
 | |||
| Երկիր | Հայաստան | ||
| Մարզ | Տավուշի մարզ | ||
| Համայնք | Տավուշի մարզ և Տավուշի շրջան | ||
| ԲԾՄ | 1830 մետր | ||
| Կլիմայի տեսակ | մերձարևադարձային | ||
| Պաշտոնական լեզու | հայերեն | ||
| Բնակչություն | ▼2044 մարդ (2011)[1] | ||
| Ազգային կազմ | Հայեր | ||
| Կրոնական կազմ | Հայ Առաքելական եկեղեցի | ||
| Տեղաբնականուն | այգեձորցի | ||
| Ժամային գոտի | UTC+4 | ||
| |||
Անվանում
Մինչև 1939 թ.-ի մայիսի 4-ը կոչվել է Ղուլալի[2]։ Այսօր այգեձորցիների ճնշող մեծամասնությունը համոզված է, որ Ղուլալի անունը ծագել է օտարազգի զավթիչներ Ղուլի և Ալի եղբայրների անունների միացումից։ Կա նաև երկրորդ և առավել արժանահավատ վարկածը։ Գյուղի հիմնադրման ժամանակաշրջանը համընկել է Ախնջի և Տավուշ գետերի հովիտների գյուղերի տեր ու տնօրեն սուլթան Նասիբի կառավարած ժամանակահատվածին․ Նասիբը նորաստեղծ գյուղը որպես սեփականություն շնորհել է իր ծառա Ալուն, և վերջինիս անունով էլ կոչվել է Ղուլալի, այն է՝ ծառա Ալի (ղուլ՝ պարսկերեն ծառա)[3]։
Աշխարհագրություն
Բարձրությունը ծովի մակարդակից կազմում է 900-650 մ,միջինը՝ 780 մ։ Ախինջա գետը կամ ինչպես տեղացիներն են անվանում Ախնջին գյուղը բաժանում է երկու մասի։Ռելիեֆում աչքի են ընկնում քարագագաթները և խոր ձորերը։ Գյուղի արևելյան և հարավային մասերը անտառապատ են։
Գյուղը տարածական առումով բավական մեծ է և բաղկացած է մի քանի թաղամասերից, որոնք են՝ Վիրի թաղը (Միջին թաղ կամ կենտրոնական թաղամաս), որում տեղակայված է գյուղապետարանը, կինոյի և փոստի շենքերը, մշակույթի տունը, հացի փուռը, մանկապարտեզը, դպրոցը, հիվանդանոցը, Առվի թաղը, Էրի ձորը, Գոմեր թաղամասը, Այգեստան թաղամասը[4]։
Պատմություն
Ներկայիս Այգեձորի տեղակայման վայրում հայկական բնակատեղի է եղել սկսած մ.թ. 5-րդ դարից, ինչի մասին է վկայում գյուղի տարածքում գտնվող կիսավեր Սուրբ Հռիփսիմե վանքը։ Այգեձորը աչքի է ընկնում իր գեղատեսիլ բնությամբ՝ անտառապատ սարերով, ձորերով, առվակներով ու աղբյուրներով։
Հայաստանի պատմական Ուտիք գավառի Տավուշի մարզի ամենագեղեցիկ անկյուններից մեկում՝ Ախնջի գետի գեղատեսիլ հովտում է հիմնադրվել Այգեձոր գյուղը։ 1895 թվականին Բաքվում լույս տեսած Մակար Եպիսկոպոս Բարխուդարյանի «Արցախ» գրքում նշված է, որ 1890-ական թթ Ղուլալին ունեցել է 114 ծուխ, արական սեռի 742, իգական 601, ընդամենը՝ 1343 բնակիչ, որոնց նախնիները գաղթել են Փառիսոս քաղաքից։ Կարիելի է ենթադրել որ հիշյալ տվյալները կրել են զուտ վիճակագրական բնույթ և անհրաժեշտ են եղել հարկերի գանձման, զորակոչի, այլևայլ հարցերի համար։
Բնակչություն
Ըստ Հայաստանի 2011 թ. մարդահամարի արդյունքների՝ Այգեձորի մշտական բնակչությունը կազմել է 2044, առկա բնակչությունը՝ 1852 մարդ[5], բնակչության փոփոխությունը ժամանակի ընթացքում՝ ստորև[6].
Տնտեսություն
Բնակչությունը զբաղվում է անասնաբուծությամբ, թռչնաբուծությամբ, խոզաբուծությամբ, մեղվաբուծությամբ, դաշտավարությամբ և այգեգործությամբ։
Գյուղի մոտակայքում գործում է պահածոների՝ Էկոգարդեն գործարանը։
Օգտակար հանածոներ
Պատմամշակութային կառույցներ
Այգեձորի տարածքում է գտնվում Սուրբ Հռիփսիմե եկեղեցին (V-XIX դարեր), իսկ արևմտյան մասում՝ «Խզնաքար» (X-XII դարեր) և «Երգեվանք» (X-XIIIրմիր Արեգունի» ամրոցը (վաղ միջնադար), 2 կմ հարավ-արևմուտքում՝ «Հայգրնի» դամբարանադաշտը (մ.թ.ա. 1-ին հազարամյակ)։
Տես նաև
Ծանոթագրություններ
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.