Ֆրանչեսկո Կրիսպի
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ֆրանչեսկո Կրիսպի (իտալ.՝ Francesco Crispi, հոկտեմբերի 4, 1818(1818-10-04)[2], Ռիբերա, Երկու Սիցիլիաների թագավորություն[3][2] - օգոստոսի 11, 1901(1901-08-11)[4][2], Նեապոլ, Իտալիայի թագավորություն[3][2]), իտալացի պետական գործիչ, փաստաբան։ 1848-1849 թվականների հեղափոխության մասնակից և Ջուզեպպե Գարիբալդիի համախոհ։
Արագ փաստեր Կուսակցություն՝, Կրթություն՝ ...
Ֆրանչեսկո Կրիսպի | |
Կուսակցություն՝ | Ձախ |
---|---|
Կրթություն՝ | Պալերմոյի համալսարան |
Գիտական աստիճան՝ | դափնեկիր[1] |
Մասնագիտություն՝ | քաղաքական գործիչ, դիվանագետ և փաստաբան |
Ծննդյան օր | հոկտեմբերի 4, 1818(1818-10-04)[2] |
Ծննդավայր | Ռիբերա, Երկու Սիցիլիաների թագավորություն[3][2] |
Վախճանի օր | օգոստոսի 11, 1901(1901-08-11)[4][2] (82 տարեկան) |
Վախճանի վայր | Նեապոլ, Իտալիայի թագավորություն[3][2] |
Թաղված | San Domenico, Palermo |
Քաղաքացիություն | Իտալիայի թագավորություն |
Ամուսին | Rosalia Montmasson? |
Ինքնագիր | |
Պարգևներ | |
Փակել
Իտալիայի միավորումից հետո եղել է միապետության ջատագով, 1887-1891 և 1893-1896 թվականներին եղել է երկրի վարչապետը։ Ձգտել է ամրապնդել Իտալիայի կապերը Եռյակ միության մյուս անդամների հետ։ Իտալիան սկսել է գաղութներ հիմնել Սոմալիում (1889) և Էրիթրեայում (1890)։
Այնուամենայնիվ, Եթովպիան զավթելու անհաջող փորձերը (1896) և «երկաթյա բռունցքի» քաղաքականությունը երկրի ներսում Կրիսպիին հարկադրել են հեռանալ քաղաքական ասպարեզից։