Քոլին Փաուել
From Wikipedia, the free encyclopedia
Քոլին Լյութեր Փաուել (անգլ.՝ Colin Luther Powell, ապրիլի 5, 1937(1937-04-05)[1][2][3][…], Նյու Յորք, Նյու Յորք, ԱՄՆ[4] - հոկտեմբերի 18, 2021(2021-10-18)[5][6][7][…], Walter Reed National Military Medical Center, Մոնտգոմերի շրջան, Մերիլենդ, ԱՄՆ[6][8][7])[15], ամերիկացի քաղաքական գործիչ և Միացյալ Նահանգների բանակի (ԱնԲ) գեներալ[16]։ Ռազմական կարիերայի ընթացքում Փաուելը ծառայել է նաև որպես Ազգային Անվտանգության խորհրդական (1987–1989), որպես ԱՄՆ բանակի հրամանատար (1989) և որպես Աշխատակազմի Միացյալ Շտաբների նախագահ (1989–1993)՝ զբաղեցնելով բարձր պաշտոն Իրաք-քուվեյթյան պատերազմում։ Փաուելը առաջինն ու միակ ամերիկացին էր, որը ծառայում էր Աշխատակազմի Միացյալ Շտաբների կազմում։ Նա Միացյալ Նահանգների 65-րդ պետքարտուղարն էր, 2001-ից մինչև 2005 թվականը ծառայում էր ԱՄՆ նախագահ Ջորջ Ուոքեր Բուշին՝ առաջին սևամորթը, որը ծառայեց այդ պաշտոնում[17][18][19][20]։
Փաուելը ծնվել է 1937 թվականին Նյու Յորքում և մեծացել Հարավային Բրոնսում։ Նրա ծնողները՝ Լյութերը և Մաուդ Փաուելը, ԱՄՆ են ներգաղթել Ջամայկայից։ Փաուելը կրթություն է ստացել Նյու Յորքի հանրային դպրոցում՝ ավարտելով Նյու Յորքի քոլեջը (CCNY), որտեղ նա ստացել է երկրաբանության բակալավրի կոչում։ Նա նաև մասնակցեց Պահեստազորային սպաների դասընթացին CCNY- ում և 1958-ի հունիսին հանձնաժողովը նրան շնորհեց որպես բանակի երկրորդ լեյտենանտ։ Նրա հետագա ուսումնական նվաճումները ներառում են բիզնեսի կառավարման մագիստրոսի կոչում,որը նա ստացել է Ջորջ Վաշինգտոն համալսարանում[21]։
Փաուելը 35 տարեկան հասակում արհեստավարժ զինվոր էր։ Այդ ընթացքում նա շատ հրամանատարական դիրքեր էր զբաղեցնում և դրա շնորհիվ նա ստացավ 4 աստղանի գեներալի կոչում։ Նրա վերջին հանձնարարականը՝ 1989 թվականի հոկտեմբերի 1-ից մինչև 1993 թվականի Սեպտեմբերի 30-ը, որպես Գլխավոր շտաբի 12-րդ նախագահ, Պաշտպանության Դեպարտամենտում բարձրագույն ռազմական պաշտոնն էր։ Այս ընթացքում նա վերահսկել է 28 ճգնաժամ, այդ թվում՝ 1991-ի Իրաք-քուվեյթյան պատերազմը։
Զինվորական թոշակի անցնելուց հետո Փաուելը գրել է իր ինքնակենսագրականը՝ «Իմ ամերիկյան ճանապարհորդությունը»։ Բացի այդ, նա կարիերայում զբաղեցրեց որպես հանրային խոսնակ, անրադառնալով ողջ երկրի և արտերկրի լսարաններին։ Պետքարտուղարի պաշտոնում նշանակվելուց առաջ Փաուելը եղել է «Ամերիկայի Խոստում» կազմակերպության նախագահը․ ազգային ոչ առևտրային կազմակերպություն, որը նվիրված է ամերիկյան կյանքի յուրաքանչյուր դասի մարդկանց մոբիլիզացնելուն՝ երիտասարդների բնավորությունն ու իրավասությունները կառուցելու համար։ Նա Նախագահ Բուշի կողմից առաջադրվել է որպես պետքարտուղար 2000 թվականի դեկտեմբերի 16-ին։ ԱՄՆ Սենատում միաձայն հաստատվելուց հետո, նա առաջադրվել է որպես 65-րդ պետքարտուղար 2001 թվականի հունվարի 20-ին[21]։
Փաուելը ԱՄՆ-ի և արտասահմանյան բազմաթիվ ռազմական պարգևների և շքանշանների կրողն է։ Փաուելի քաղաքացիական պարգևների թվում են Նախագահի Ազատության մեդալը (երկու անգամ), Քաղաքացիության մեդալը, Կոնգրեսի ոսկե մեդալը, Պետական քարտուղարի վաստակավոր ծառայության մեդալը և Էներգետիկայի առանձնահատուկ ծառայության մեդալը։ Նրա պատվին անվանակոչվել են մի շարք դպրոցներ և այլ հաստատություններ,նա ունի պատվավոր աստիճան հանրապետության համալսարաններից և քոլեջներից։ Փաուելի կինը Ալմա Վիվիան Փաուելին էր,որը ապրում էր Ալաբամա նահանգի Բիրմինգհեմ քաղաքում։ Փաուելը ուներ որդի՝ Մայքլը (Կապի Դաշնային Հանձնաժողովի նախկին նախագահ), 2 դուստր՝ Լինդան և Աննան, հարս՝ Ջեյնը և թոռներ՝ Ջեֆրին և Բրայանը[21]։
2016-ին, չնայած այդ տարվա ընտրություններում թեկնածու չէր առաջադրվել, Փաուելը երեք ընտրական ձայն ստացավ Միացյալ Նահանգների նախագահի պաշտոնի համար[22]։