From Wikipedia, the free encyclopedia
Ցունդոկու (ճապ.՝ 積ん読), ընթերցանության նյութեր ձեռք բերելու, բայց առանց կարդալու դրանք տանը կուտակելու երևույթը[1][2][3][4]։ Նաև օգտագործվում է գրապահարանի վրա դրված այն գրքերի համար, որոնք պատրաստ են ավելի ուշ կարդալուն։
Տերմինը առաջացել է Մեյձիի դարաշրջանում (1868–1912) և հանդիսացել է ճապոնական ժարգոնի մաս[4]։ Այն ներառում է տերմինի տարրեր՝ (ճապ.՝ 積んでおく ցունդե-օկու, «Հավաքել պատրաստի իրեր և հեռանալ») և (ճապ.՝ 読書 դոկուշո, «ընթերցանություն»): Եղել են նաև առաջարկներ բառն անգլերեն լեզվով օգտագործելու և բառարաններում ներառելու համար, օրինակ՝ Քոլինի բառարանը[4]։
1921 թվականին ամերիկացի հեղինակ և գրքասեր էյ. Էդուարդ Նյուտոնը նկարագրել է նմանատիպ մի իրավիճակ[5]։
2007 թվականին Նասիմ Նիկոլաս Թալեբն իր հեղինակային «Սև կարապը» գրքում ներմուծել է «հակագրադարան» (անգլ.՝ Antilibrary) տերմինը, որը համեմատվել է ցունդոկուի հետ[6]։
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.