Վարսահարդարիչ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Վարսահարդարիչ[1], մազերի վարսահարդարիչը էլեկտրոմեխանիկական սարքավորում է, որը փչում է նորմալ կամ տաք օդ, որպեսզի արագացնի խոնավ մազերի ջրի գոլորշիացումը և չորացնի մազերը։ Վարսահարդարիչներն ավելի լավ են կառավարում մազերի ձևն ու սանրվածքը, արագացնելով և վերահսկելով ժամանակավոր ջրածնային կապերի ձևավորումը յուրաքանչյուր մազի մեջ։ Այս ջրածնային կապերը շատ հզոր են (թույլատրելով ձևավորել ուժեղ մազեր, քան ծծմբական կապերը` ձևավորած մշտական գանգրացնող արտադրանքներից), բայց ժամանակավոր են և չափազանց խոցելի են խոնավության դեպքում։ Դրանք անհետանում են մեկ անգամ մազերը լվանալուց հետո։ Սանրվածքները, որոնց համար օգտագործվում է վարսահարդարիչ, ունեն ծավալ և կարգապահություն, ինչը կարող է բարելավվել վարսավիրական պարաագաների, մազի սանրերի միջոցով չորացնլու ընթացքում, որպեսզի ավելացվի ձգվածություն, բարձրություն և ավելի լավ պահվի։ Վարսահարդարիչները ստեղծվել են մոտավորապես 19-րդ դարի վերջում։ Առաջին մոդելը ստեղծվել է 1911 թվականին Գաբրիել Ղազանչյանի կողմից։ Բռնակով, կենցաղում օգտագործվող վարսահարդարիչներն առաջին անգամ հայտնվել են 1920 թվականին։ Վարսահարդարիչերը օգտագործվում են գեղեցկության սրահներում պրոֆեսիոնալ ոճաբանների կողմից, նաև տնային պայմաններում սպառողների կողմից։