Վարդանի և հայոց պատերազմի մասին
From Wikipedia, the free encyclopedia
Վարդանի և հայոց պատերազմի մասին (գրաբար՝ Վասն Վարդանայ եւ Հայոց պատերազմին), 5-րդ դարի հայ պատմիչ և աստվածաբան Եղիշեի հիմնական երկը։ Նվիրված է 449-451 թթ. հայոց ապստամբությանը Սասանյան Պարսկաստանի դեմ։ Գիրքը գիտական և պատմական արժեքավոր հուշարձան է, ինչպես նաև՝ կարևոր սկզբնաղբյուր Մեծ Հայքի և հարակից երկրների պատմության ուսումնասիրության համար։
Վարդանի և հայոց պատերազմի մասին | |
---|---|
![]() | |
Հեղինակ | Եղիշե |
Տեսակ | գրական ստեղծագործություն |
Բնօրինակ լեզու | գրաբար |
Թվային տարբերակ | armenianhouse.org/voskeporik/03-yeghishe.html |
Վասն Վարդանայ և Հայոց պատերազմին երկը նվիրված է Վարդանանց պատմությանը։ Երկի հեղինակը՝ Եղիշեն, եղել է Մեսրոպ Մաշտոցի և Սահակ Պարթևի առաջին աշակերտներից։ Ծնվել է 410-ական թվականների սկզբին, իսկ 460-ական թվականներին գրել է իր վերոհիշյալ երկը։ Եղիշեն հարուստ լեզվով, ճոխ պատկերներով և իմաստուն խոսքերով է շարադրել իր «Պատմությունը», ստեղծել է բազմաթիվ հուզիչ տեսարաններ, արտահայտել իր ջերմ հայրենասիրական զգացումները։ Այս է պատճառը, որ նրա երկը համարվել է հերոսական բանաստեղծություն, դյուցազներգություն։