Սուրճի արտադրությունը Կոլումբիայում
From Wikipedia, the free encyclopedia
Սուրճի արտադրությունը Կոլումբիայում, ունի մի շարք տարածաշրջանային առանձնահատկություններ։ 2007 թվականից «Կոլումբիական սուրճ» ապրանքանիշը պաշտպանված է Եվրոպական միության օրենսդրությամբ, և կիրառվում է միայն Կոլումբիայի տարածքում աճեցված սուրճի համար[1]։ Կոլումբիան Բրազիլիայից հետո աշխարհում երկրորդ տեղն է զբաղեցնում Արաբիկա տեսակի սուրճի արտահանմամբ, կոլումբիական սուրճի հիմնական սպառողներն են ԱՄՆ-ն, Գերմանիան, Ֆրանսիան, Իտալիան և Ճապոնիան[2]։ Կլիմայի գլոբալ փոփոխության պատճառով սուրճի արտադրությունը նվազում է, 2006 թվականին 12 միլիոն պարկերից (յուրաքանչյուրը 60 կգ) մինչև 2010 թվականին 9 միլիոն պարկ[3]։ Այնուամենայնիվ, սուրճը աճեցվում է երկրի գրեթե ամբողջ լեռնային տարածքում 72° - ից 78 °C-ի սահմաններում, դրա արտադրության մեջ աշխատում է առնվազն կես միլիոն մարդ։ 1999 թվականին սուրճի արդյունաբերությունը կազմել է երկրի ՀՆԱ-ի 3,7% - ը՝ ապահովելով գյուղատնտեսության զբաղվածության 37% - ը։ Արտադրության հիմնական ոլորտներն են՝ Նարինյո, Նորտե դե Սանտանդեր, Անտյոկիա, Վալե դել Կաուկա, Կունդինամարկա, Հուիլա, Տոլիմա և այլն։ Պաիսա շրջանում Կոլումբիայի սուրճի մշակութային լանդշաֆտը պաշտպանված է ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի կողմից։