From Wikipedia, the free encyclopedia
Ջոկ, շատ պետությունների զինված ուժերում այսպես կոչված սկզբնական, ամենափոքր, ամենաստորին մարտավարական ստորաբաժանումը, որը բաղկացած է 6-ից 12 զինվորից՝ երբեմն սերժանտի կամ կրտսեր սերժանտի, երբեմն կապրալի և դրանց համարժեք կոչումներն ունեցող զինծառայողների հրամանատարությամբ։ 2-4 ջոկը կարող են կազմել մեկ դասակ։ Ջոկերը լինում են հրաձգային, մոտոհրաձգային, պարաշյուտա-դեսանտային, ծովային հետևակի, ինժեներա-սակրավորական, կապի և այլն, և կազմում են համապատասխան զորատեսակների դասակների հիմնական կառուցվածքային միավորը[1]։ Որոշ արևմտյան բանակներում ջոկերը կազմված են սեկցիաներից, այլ բանակներում, ընդհակառակը՝ 2 կամ ավելի սեկցիան կարող են կազմել 1 ջոկ։ Երբեմն ջոկերը կազմված են 2 կրակային խմբից, թիմից, կամ 1 կրակային և 1 մոբիլ խմբից (թիմից)։
Զինվորական կազմավորում | ||
---|---|---|
Տիպային ստորաբաժանումներ | Տիպային քանակ | Տիպային հրամանատար |
ջոկ | 8–12 | սերժանտ |
դասակ | 15–30 | լեյտենանտ |
վաշտ | 80–150 | կապիտան/մայոր |
գումարտակ | 300–800 | փոխգնդապետ |
զորագունդ/ բրիգադ |
3,000–5,000 | գնդապետ/ բրիգադի գեներալ |
դիվիզիա | 10,000–30,000 | գեներալ-մայոր |
կորպուս | 30,000–50,000 | գեներալ-լեյտենանտ |
դաշտային բանակ | 100,000–300,000 | գեներալ |
բանակային խումբ | 2+ դաշտային բանակներ | ֆելդմարշալ/ բանակի ղեկավար |
Մարզ/ ռազմաբեմ |
4+ բանակային խմբեր | գերագույն գլխավոր հրամանատար |
Մոտոհրաձգային, մոտոհետևակային և հետևակային ջոկերը նախատեսված են դասակի կազմում հարձակման և պաշտպանության մարտական խնդիրներ իրականացնելու համար։
ՆԱՏՕ-ի պետությունների բանակներում հետևակի և հեծելազորի դասակներում ջոկերը ստեղծվել են XX դարի 30-ական թվականներին՝ մարտական խմբերի փոխարեն։
ԱՄՆ-ի բանակում մոտոհետևակային (հետևակային) ջոկերը կազմված են 9 մարդուց.
Գերմանիայի Բունդեսվերում մոտոհետևակային ջոկը համանման կերպով կազմված է 9 մարդուց[1][4]։
Խորհրդային Ռուսաստանի Քաղաքացիական պատերազմի ժամանակաշրջանի Բանվորագյուղացիական կարմիր բանակում՝ ԲԳԿԲ-ում, հրաձգային ջոկը սկզբնապես կազմված էր 19 մարտիկից, որոնք զինված էին հրացաններով։ Հետագայում հրաձգային ջոկ անվանումը կրող ստորաբաժանման կազմը քանիցս փոխվեց։ 1942 թվականին ԽՍՀՄ Կարմիր Բանակի հրաձգային ջոկում հաշվվում էր 9 մարդ, որոնց սպառազինությունը կազմված էր 1—2 ձեռքի գնդացրից, 1 ատրճանակ-գնդացրից և մի քանի հրացանից[4]։
Ներկայիս Ռուսաստանի Դաշնության մոտոհրաձգային ջոկը, որը սպառազինության մեջ ունի Հետևակի մարտական մեքենա՝ ՀՄՄ, կազմված է 9 մարդուց և ունի հետևյալ կառուցվածքը՝
Ներկայիս Ռուսաստանի Դաշնության մոտոհրաձգային ջոկը, որը սպառազինության մեջ ունի զրահափոխադրիչ՝ ԶՓ, կազմված է 9 մարդուց և ունի հետևյալ կառուցվածքը՝
Հետախուզության, երթային և պահակային հսկողության իրականացման ժամանակ ջոկերը կարող են գործել ինքնուրույնաբար։
Ըստ իրադրության՝ ջոկը գործում է հետիոտն կարգով կամ հաստիքային զրահատեխնիկայի մեջ (ՀՄՄ, ԶՓ)։ Հետիոտն կարգով հարձակվելիս ջոկը բացազատվում է շղթայաձև։ Պաշտպանության ժամանակ հետևակի ջոկին տրվում է մինչև 100 մետր լայնությամբ ճակատային գիծ[1]։ Հարձակվելիս ջոկին հանձնարարվում է մինչև 50 մետր լայնությամբ ճակատ[5]։
Տարբեր երկրների բանակներում ջոկի հրամանատարներն ունեն հետևյալ կոչումները`
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.