Պիտա

Պիտա^[1][2] (հուն․՝ πίτα, թուրքերեն՝ pide^[3]), կլոր, հարթ, առանց թթխմորի հաց։ Այս հացը թխվում է ինչպես թեփահան ալյուրից, այնպես էլ բարձր տեսակի ցորենի ալյուրից։ Բավականին մեծ տարածում ունի միջերկրածովյան շրջանում և Մերձավոր Արևելքի երկրներում։

Պիտա
Ենթատեսակ	լոշիկ և հաց
Pita Վիքիպահեստում

Այսպիսի հացի մասին առաջին հիշատակությունները գտնվում են Հին Կտակարանում՝ եբրայերենում օրիգինալ տարբերակը հիշատակվում է որպես «պատ լեհեմ» (եբրայերեն՝ פת לחם‎), ինչը կարելի է թարգմանել որպես «մեծ հացային պիտա», «բոքոն»։ Ռուսերենում այս բառը ուղղակի թարգմանված է «հաց»։ «Պիտա»-ն «պատ»-ի (եբրայերեն՝ פת‎) փոքրացուցիչն է։ Ժամանակակից իմաստով՝ «պիտա» (եբրայերեն՝ פיתה‎) բառը եբրայերենում կիրառվում է 1950-ական թվականներից ի վեր^[4]։

Ավանդական արաբական բիտայի տարբերակիչ առանձնահատկությունը ջրային գոլորշին է, որը պիտան թխելիս ձևավորվում է խմորի մեջ, կուտակվում բլիթի մեջտեղում՝ առանփնացնելով խմորի շերտերը։ Այդ կերպ բլիթի ներսում «գրպանիկ» է առաջանում, որը կարելի է բացել՝ սուր դանակով կտրելով պիտայի ծայրը և «գրպանիկ»-ի մեջ աղցան կամ միս լցոնելով։ Ավանդական արաբական բիտայի միջին տրամագիծը սովորաբար 15-20 սմ է։

Բացի արաբական պիտայից, գոյություն ունեն պիտայի մի քանի այլ տեսակներ, օրինակ՝ վրացական լավաշ, իրաքյան լաֆեր, դրուզյան պիտաներ (չափազանց բարակ, բայց շատ մեծ բլիթներ), հնդկական չապատիներ։

Պատկերասրահ

• 
  Ֆալաֆելներով և բանջարեղենով պիտա
• 
  Դրուզյան պիտան՝ պատրաստման ընթացքում

Ծանոթագրություններ

1. Орфографический словарь
2. ОРФОГРАФИЧЕСКИЙ АКАДЕМИЧЕСКИЙ РЕСУРС «АКАДЕМОС»
3. pitta(չաշխատող հղում)
4. Jewish Language Review

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Պիտա» հոդվածին։