Պետական անձեռնմխելիություն
From Wikipedia, the free encyclopedia
Պետական անձեռնմխելիություն (ինքնիշխան անձեռնմխելիություն), միջազգային իրավունքի սկզբունք, որի համաձայն ինքնիշխան պետությունը ենթակա չէ այլ պետությունների իշխանությունների։
Պետության անձեռնմխելիության սկզբունքը հիմնված է ինքնիշխան հավասարության հայեցակարգի վրա, որն ամրագրված է ՄԱԿ-ի Կանոնադրությունում (1945)[1] և բացահայտված է միջազգային իրավունքի սկզբունքների հռչակագրում (1970)։ Ավելին, ինքնիշխան հավասարության գաղափարը ծագել է շատ ավելի վաղ։
Այս սկզբունքը վերաբերում է ինչպես օրենսդրական, այնպես էլ կառավարման, ինչպես նաև օտարերկրյա պետության դատական իրավասությանը։ Ներկայումս գոյություն չունի պետության անձեռնմխելիության հայեցակարգի կիրառման հետ կապված հարցերի լուծման միասնական պրակտիկա։ Այս բեռի մի մասը ընկնում է ազգային օրենսդրության վրա։ 2004 թվականին ՄԱԿ-ի Գլխավոր ասամբլեան ընդունեց ՄԱԿ-ի կոնվենցիան պետությունների անձեռնմխելիության և նրանց ունեցվածքի իրավասությունների վերաբերյալ։ Ռուսաստանը այն ստորագրեց 2006 թվականին[2]։ Սակայն այս կոնվենցիան ուժի մեջ կմտնի միայն այն բանից հետո, երբ վավերացվի 30 պետությունների կողմից։