![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/cc/%25E1%2583%2593%25E1%2583%2590%25E1%2583%2593%25E1%2583%2598%25E1%2583%2590%25E1%2583%259C%25E1%2583%2598%252C_%25E1%2583%25A8%25E1%2583%2590%25E1%2583%259A%25E1%2583%2595%25E1%2583%2590_%25E1%2583%259C%25E1%2583%2598%25E1%2583%2599%25E1%2583%259D%25E1%2583%259A%25E1%2583%259D%25E1%2583%2596%25E1%2583%2598%25E1%2583%25A1_%25E1%2583%25AB%25E1%2583%2594.jpg/640px-%25E1%2583%2593%25E1%2583%2590%25E1%2583%2593%25E1%2583%2598%25E1%2583%2590%25E1%2583%259C%25E1%2583%2598%252C_%25E1%2583%25A8%25E1%2583%2590%25E1%2583%259A%25E1%2583%2595%25E1%2583%2590_%25E1%2583%259C%25E1%2583%2598%25E1%2583%2599%25E1%2583%259D%25E1%2583%259A%25E1%2583%259D%25E1%2583%2596%25E1%2583%2598%25E1%2583%25A1_%25E1%2583%25AB%25E1%2583%2594.jpg&w=640&q=50)
Շալվա Դադիանի
From Wikipedia, the free encyclopedia
Դադիանի Շալվա Նիկոլայի (մայիսի 9 (21), 1874 կամ 1874, Զեստափոն, Քութայիսի նահանգ, Ռուսական կայսրություն[1] - մարտի 15, 1959(1959-03-15)[1], Թբիլիսի, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[1]), վրացի գրող, դրամատուրգ, թատերական գործի, ՎԽՍՀ ժողովրդական արտիստ (1923)։
Արագ փաստեր Շալվա Դադիանիվրաց.՝ შალვა ნიკოლოზის ძე დადიანი, Ծնվել է ...
Շալվա Դադիանի վրաց.՝ შალვა ნიკოლოზის ძე დადიანი | |
---|---|
![]() | |
Ծնվել է | մայիսի 9 (21), 1874 կամ 1874 |
Ծննդավայր | Զեստափոն, Քութայիսի նահանգ, Ռուսական կայսրություն[1] |
Վախճանվել է | մարտի 15, 1959(1959-03-15)[1] |
Վախճանի վայր | Թբիլիսի, Վրացական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ[1] |
Գերեզման | Մթածմինդա |
Մասնագիտություն | դերասան, գրող, դրամատուրգ, քաղաքական գործիչ, սցենարիստ և դրամատուրգ |
Լեզու | վրացերեն |
Քաղաքացիություն | ![]() ![]() ![]() |
Անդամակցություն | ԽՍՀՄ Գրողների միություն |
Կուսակցություն | ԽՄԿԿ |
Պարգևներ | |
![]() |
Փակել
1893-1923 թվականներին եղել է վրաց թատրոնի դերասան և ռեժիսոր։ Գրել է շուրջ 50 պիես, զգալի մասը՝ սովետական շրջանում։ Հայտնի են նրա «Յուրի Բոգոլյուբսկի» (1926) և «Գվիրգվիլիանիների ընտանիքը» (1956) պատմական վևպերը։ Գրել է նաև հիշողություններ, հրապարակախոսական, գրաքննադատական հոդվածներ։ Ավանդ ունի նաև դասականների, հատկապես Ալեքսանդր Շիրվանզադեի «Նամուս» դրաման վրաց թատրոնում բեմադրելու գործում։