Խաղաղության զանգ (Բեռլին)
From Wikipedia, the free encyclopedia
From Wikipedia, the free encyclopedia
Խաղաղության զանգ Բեռլինում, սիմվոլ-հուշարձան, որը նախազգուշացնում Է զերծ մնալ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ողբերգության կրկնվելուց։ Գտնվում է Ֆրիդրիխսհայն ազգային այգում[1]։
Գաղափարի հեղինակը ճապոնացի Տիյոձի Նակագավան է (1905-1972), որն անձամբ վերապրել է Հիրոսիմայի ատոմային ռմբակոծությունը 1945 թվականին։ Խորհրդանիշ-զանգերի ստեղծման համար նա ընկերների հետ հորինել է այդ ժամանակ ՄԱԿ-ում ներկայացված 104 երկրներում հավաքված մետաղադրամների և Հիրոսիմայից բերված մետաղի ջարդոն հատուկ ձուլվածք[2]։
Ձևի օրինակ է դարձել Ճապոնիայի Bonshō բուդդայական տաճարների զանգը, որին խփում են հաստ փայտով[3][4]։ ռաջին անգամ խաղաղության զանգը հայտնվել է Նյու Յորքում 1954 թվականին ՄԱԿ-ի շենքի առջև։ Տիյոձի Նակագավայի մահից տասը տարի անց՝ 1982 թվականին, հիմնադրվել է World Peace Bell Association համաշխարհային կազմակերպությունը, որը տարածում է խորհրդանիշ-զանգերը տարբեր մայրցամաքներում գտնվող բազմաթիվ քաղաքներում[3][5]։
Ամեն տարի սեպտեմբերի 1-ին, հիշեցնելով պատերազմի սկզբի մասին, տարբեր երկրներում հնչում է զանգի ղողանջը՝ որպես Երկրի վրա խաղաղության կոչ[1]։
Արտաքին պատկերներ | |
---|---|
Ցույց Խաղաղության զանգի մոտ | |
1988 թվականին World Peace Bell Association համաշխարհային կազմակերպությունը դիմել է Ճապոնիայում ԳԴՀ դեսպան Մանֆրեդ Շմիդտին՝ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի 50-ամյա տարելիցի կապակցությամբ Բեռլինում զանգ-խորհրդանիշ տեղադրելու առաջարկով։ Արևելյան Բեռլինի մագիստրատը համաձայնել է և հուշարձանի համար տեղ ընտրել Ֆրիդրիխսհայմ այգում՝ Մեծ լճակի (գերմ.՝ Großer Teich) մոտ[2]։
Ճապոնիայում պատրաստված և Բեռլին ուղարկված զանգը կշռում է 365 կգ, ունի 1 մետր բարձրություն և 60 սմ տրամագիծ։ Բացի ռելիեֆային դեկորատիվ նախշերից, այն զարդարված է արձանագրություններով. ուղղահայաց ճապոներեն գրված է 平和の鐘, հորիզոնական՝ գերմաներեն Weltfriedensglocke: Զանգակատան համար ճապոնական ձևով տաճարային տաղավար են կառուցել գերմանացի մասնագետները. նախագիծը մշակել է ճարտարապետ Կլաուս Վայան (գերմ.՝ Klaus Weija), պղնձե տանիքն ստեղծել է բրոնզագործ Վիլֆրեդ Շուխովը (գերմ.՝ Wilfried Schuchow), իսկ փայտե կառուցվածքները՝ վարպետներ Holz des VEB Denkmalpfleger-ից[6][7][8].
1989 թվականի սեպտեմբերի 1-ին տեղի ունեցած հանդիսավոր բացման ժամանակ զանգի առաջին ղողանջները հնչեցնելու պատիվը վերապահվել է Բերբել Շինդլեր-Զեֆկովին (գերմ.՝ Bärbel Schindler-Saefkow)՝ գերմանացի հայտնի հակաֆաշիստ Անտոն Զեֆկովի դստերը, ինչպես նաև ճապոնացի տիկին Սատիկո Վակիձակեն՝ World Peace Bell Association-ից։ Խաղաղության մասին երգի հնչյունների ներքո բաց են թողնվել խաղաղություն խորհրդանշող հարյուրավոր սպիտակ աղավնիներ[2][9]։
Հուշահամալիրի հիմնադրումից տասը տարի անց՝ 1999 թվականի հոկտեմբերի 7-ին, Պրենցլաուեր Բերգ շրջանում հիմնադրվել է Բեռլինի Friedensglockengesellschaft Berlin e.V միությունը։ Նրա նախաձեռնությամբ զանգի տակ գետնի մեջ մոնտաժվել են երկու մետաղական սալիկներ՝ 1945 թվականի օգոստոսի 6-ին Հիրոսիմա և Նագասակի քաղաքներում ամերիկյան ատոմային ռմբակոծությունների տասնյակ հազարավոր զոհերի հիշատակին նվիրված գրությամբ։ Այդ ժամանակից ի վեր այգում ակցիաներ են անցկացվում թե այդ օրերին, թե հակապատերազմական ակտուալ նախաձեռնությունների, թե Երեխաների պաշտպանության օրվա կապակցությամբ[2][10][11][12]։
2015 թվականի օգոստոսի 6-ին ՝ Հիրոսիմայի ատոմային ռմբակոծությունից 70 տարի անց, զոհվածների հիշատակին նվիրված արարողություններ են տեղի ունեցել տարբեր երկրներում և Բեռլինի Ֆրիդրիխսհայն ազգային այգում, որտեղ հուշարձանի մոտ մարդիկ ծաղկեփնջեր են դրել, մոմեր վառել, լռության րոպեից հետո հնչել է Խաղաղության զանգը[13][14]։
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.