Ես, տատիկը, Իլիկոն և Իլարիոնը (վեպ)
From Wikipedia, the free encyclopedia
«Ես, տատիկը, Իլիկոն և Իլարիոնը» (վրաց.՝ მე, ბებია, ილიკო და ილარიონი), Նոդար Դումբաձեի վեպը՝ տպագրված 1960 թվականին վրացերենով։
Արագ փաստեր Ես, տատիկը, Իլիկոն և Իլարիոնըმე, ბებია, ილიკო და ილარიონი, Հեղինակ ...
Ես, տատիկը, Իլիկոն և Իլարիոնը მე, ბებია, ილიკო და ილარიონი | |
---|---|
Հեղինակ | Նոդար Դումբաձե |
Տեսակ | գրավոր աշխատություն |
Թեմա | Հումանիզմ |
Բնօրինակ լեզու | վրացերեն |
Երկիր | ![]() |
Հրատարակման տարեթիվ | 1960 |
Փակել
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Ես, տատիկը, Իլիկոն և Իլարիոնը (այլ կիրառումներ)
1964 թվականին Թբիլիսիի «Լիտերատուրա դա խելովնեբա» հրատարակչությունում հրատարակվել է ռուսերեն թարգմանությունը՝ արված Զուրաբ Ախվլեդիանիի կողմից, որից հետո վեպը ոչ միայն Վրաստանում է մեծ ճանաչում ստացել, այլև ողջ ԽՍՀՄ-ում։ 1966 թվականին Դումբաձեն ստացել է Լենինյան կոմերիտմիության մրցանակը «Ես տեսնում եմ արևը» և «Ես, տատիկը, Իլիկոն և Իլարիոնը» ստեղծագործությունների համար[1]։