Գիլբերտ Շոտլանդացի
From Wikipedia, the free encyclopedia
Գիլբերտ Շոտլանդացի (անգլ.՝ Gillebríghde Albanach, 12-րդ դար - 13-րդ դար), միջնադարյան շոտլանդացի բանաստեղծ և խաչակիր։ Նա իր ընկեր Գաել Մուիրադահ Շոտլանդացու հետ մասնակցել է հինգերորդ խաչակրաց արշավանքին՝ հասնելով Ակրե 1218 կամ 1219 թվականներին և հետևելով խաչակիրների հիմնական բանակին հարավային Կիպրոսով մինչև Դամիետա[1]։ Նա կարող էր խաչակրաց արշավանքի մեջ լինել մինչև 1224 թվականը կամ դրանից հետո[2]։
Գիլբերտ Շոտլանդացի | |
---|---|
Ծնվել է | 12-րդ դար |
Վախճանվել է | 13-րդ դար |
Մասնագիտություն | բանաստեղծ և գրող |
Քաղաքացիություն | ![]() |
Ժանրեր | պոեզիա |
Խաչակրաց արշավանքների ժամանակ Գիլբերտը կյանքի մեծ մասը, եթե ոչ ավելի, անցկացրել է՝ աշխատելով որպես բանաստեղծ Իռլանդիայում։ Նրա բոլոր պանեգիրիկ բանաստեղծությունները նվիրված են իռլանդացի հովանավորներին։ Մենք գիտենք, որ նա շոտլանդացի էր, քանի որ Շոտլանդիան նկարագրում էր որպես «հայրենի երկիր», իմ հայրենի («հայրենի վայր», «ժառանգություն», «ի ծնե իրավունք» և այլն) և «Իմ երկիրը», իմ երկիր[3]։ Նրա բանաստեղծություններից մոտ յոթը պահպանվել են, հինգ պանեգիրիկ բանաստեղծություններ[4] և երկու խաչակրաց բանաստեղծություններ[5]։