Բաղդադի գողը (ֆիլմ, 1924)
From Wikipedia, the free encyclopedia
«Բաղդադի գողը» (անգլ.՝ The Thief of Bagdad), 1924 թվականի ռեժիսոր Ռաուլ Ուոլշի նկարահանած ամերիկյան համր ֆիլմ՝ Դուգլաս Ֆերբենքսի գլխավոր դերակատարմամբ։ Սցենարի հեղինակներն են Ահմեդ Աբդուլլահը և Լոտտա Վուդսը։ Ադապտացված «Հազար ու մեկ գիշեր» ֆիլմից՝ այն պատմում է մի գողի մասին, որը սիրահարվում է Բաղդադի խալիֆի դստերը։ 1996 թվականին Կոնգրեսի գրադարանը ֆիլմն ընտրել է Միացյալ Նահանգների ազգային կինոռեգիստրում պահպանելու համար որպես «մշակութային, պատմական կամ գեղագիտական նշանակալի» ֆիլմ[1][2]։
Բաղդադի գողը անգլ.՝ The Thief of Bagdad | |
---|---|
Երկիր | ԱՄՆ |
Ժանր | ֆենթեզի ֆիլմ, համր կինո և դրամա |
Թվական | 1924 |
Լեզու | անգլերեն |
Ռեժիսոր | Ռաուլ Ուոլշ |
Պրոդյուսեր | Դուգլաս Ֆերբենքս |
Սցենարի հեղինակ | Դուգլաս Ֆերբենքս |
Դերակատարներ | Դուգլաս Ֆերբենքս, Snitz Edwards?, Charles Belcher?, Ջուլյաննն Ջոնսթոն, Աննա Մեյ Վոնգ, Նոուբլ Ջոնսոն, Jesse Fuller?, Brandon Hurst?, Mathilde Comont?, Sōjin Kamiyama? և Տոտե Դու Քրոու |
Օպերատոր | Արթուր Էդիսոն |
Երաժշտություն | Mortimer Wilson? |
Մոնտաժ | Բիլ Նոլան |
Պատմվածքի վայր | Բաղդադ |
Կինոընկերություն | United Artists |
Տևողություն | 139 րոպե |
Բյուջե | 1 135 654,65 $ |
Շահույթ | 3 000 000 $ |
The Thief of Bagdad (1924 film) Վիքիպահեստում |
Ըստ որդու խոսքերի՝ Ֆերբենքսը այն համարում էր իր ֆիլմերի ֆավորիտը[3]։ Երևակայական մարմնամարզությունը համապատասխանում էր աթլետիկ աստղին, որի՝ «կատվի նման, առանց ջանքերի» շարժումները նույնքան պար էին, որքան մարմնամարզությունը[4]։ Նրա ավելի վաղ՝ «Ռոբին Հուդ» (1922 թվական) ֆիլմի հետ մեկտեղ, այս ֆիլմը նշանավորել է Ֆերբենքսի փոխակերպումը հանճարեղ կատակերգությունից դեպի «խայտառակ» դերերի կարիերա։ Հատուկ էֆեկտներով (թռչող գորգ, կախարդական պարան և սարսափելի հրեշներ) և արաբական ոճի վիթխարի դեկորացիաներով ֆիլմը ցատկահարթակ դարձավ Աննա Մեյ Վոնգի համար, որը մարմնավորում էր խարդախ մոնղոլ ստրկուհուն։
«Բաղդադի գողն» այժմ համարվում է հզորագույն համր ֆիլմերից մեկը և Ֆերբենքսի մեծագույն գործը։ Ֆերբենքսի կենսագիր Ջեֆրի Վենսը գրում է. «Էպիկական ռոմանտիկ ֆանտազիա-արկած, որը ոգեշնչված է Արաբական գիշերների մի քանի հեքիաթներից, Բաղդադի գողը Ֆեյրբենքսի կարիերայի ամենամեծ գեղարվեստական հաղթանակն է։ Հոյակապ վիզուալ դիզայնը, ակնոցը, երևակայական շքեղությունը և վիզուալ էֆեկտները։ Իր խրոխտ կատարմամբ (առաջնորդում է բառացիորեն հազարավոր դերասանական կազմը), բոլորն էլ նպաստում են, որ այն դառնա իր գլուխգործոցը»։