Անեծք
From Wikipedia, the free encyclopedia
Անեծք, նզովք, խոսքի հմայական բանաձև, ուր արտահայտվում է անիծողի չար ցանկությունը որևէ անձի, առարկայի, կենդանու կամ երևույթի նկատմամբ։ Անեծքը սերում է խոսքի հմայական զորության նախնական հավատալիքներից։ Անեծքը կազմաբանական միավոր է նաև երդումներում ու հմայական աղոթքներում։