Աղոթագրություն
From Wikipedia, the free encyclopedia
Աղոթագրություն, միջնադարյան հայ մատենագրության տեսակ. սկիզբ է առել V դարից՝ հայ գրերի գյուտից անմիջապես հետո, խարսխվել քրիստոնեական վարդապետության և Սուրբ Գրքի վրա, կանոնացվել Հայ եկեղեցու կողմից։ Հայ աղոթագրությունը հիմնականում ամփոփված է զանազան աղոթագրքերի, Ժամագրքի, Պատարագամատույցի, Շարակնոցի, Մաշտոցի, Գանձարան-Տաղարանների մեջ։