Ալ-Սահլիի աստրոլաբը մի գործիք է, որը թույլ է տալիս չափել աստղերի հեռավորությունը երկնքում։ Ստեղծվել է Տալայտուլահում (այժմ` Տոլեդո, Իսպանիա) 1066 թվականին Իբրահիմ Սաիդ ալ-Սահլիի կողմից[2]։ Ի տարբերություն իր ժամանակի մյուս աստրոլաբերի՝ բնութագրվում է գործածության առանձնահատկությամբ։
Աստրոլաբ բառացի նշանակում է «աստղեր փնտրող», ունի հունական ծագում (կազմված է "ἄστρον"` աստղ և "λάβιον", ( "λαμβάνω" վերցնել, բռնել բայից)։
Ալ-Սահլիի աստրոլաբի վրա կա մակագրություն, որտեղ նշված է ստեղծման ամսաթիվը և վայրը։
El legado científico Andalusí. Ministerio de Cultura y Ministerio de Asuntos Exteriores. 1992. ISBN 84-7483-819-3.
Balmaseda Muncharaz, L.; Zozaya Stabel-Hansen, J.; Franco Mata, Á., Museo Arqueológico Nacional. Edad Media: Salas XXIV-XXXV, Madrid: Ministerio de Cultura, 1991, p.45-111, en particulier p.68.
Jacquart, D., «L’ouverture aux sciences», in Les Andalousies. De Damas à Cordoue, (cat. exp., Paris, Institut du monde arabe, 2000-2001), Paris: Hazan/Institut du monde arabe, 2000, p.196-198.
Samsó, J., «Instrumentos astronómicos», in Historia de la ciencia árabe, Madrid: Real
Academia de las Ciencias Exactas, Físicas y Naturales, 1981, p.127-162.
Vernet, J.; Samsó, J., «La ciencia», in Los reinos de taifas. Al-Andalus en el siglo XI, Madrid: Espasa Calpe, «Historia de España de Menéndez Pidal», Jover Zamora, J. M. (dir.), t. VIII, 1999, p.565-584, en particulier p.569 et 575.
Viladrich, M., «Astrolabios andalusíes», in Vernet, J.; Samsó, J., (éd.), El legado científico andalusí. Madrid: Ministerio de Cultura, 1992, p.53-65, en particulier p.64.
El trabajo en la Antigüedad: útiles y herramientas, Madrid: Museo Arqueológico Nacional, «Guías didácticas», n°6, 1999, p.38-42, en particulier p.42.
Répertoire chronologique d’épigraphies arabes, t. VII, Le Caire: Institut français d’archéologie orientale, 1936, n° 2658, p.162-163.
_04.jpg)
