Legislatiwa

Legislatiwa (z łaćonskeho legis latio, „wobzamknjenje zakonja“) je w statnej teoriji jedna z třoch mocow nimo eksekutiwy (wukonjaceje mocy) a judikatiwy (prawodawstwa). Wona je přisłušna za wuradźowanje a wobzamknjenje zakonjow we wobsahowym a formalnym zmysle (zakonjedawstwo) kaž tež za kontrolu eksekutiwy. W reprezentatiwnej demokratiji funguja parlamenty jako ludowe zastupnistwo z funkciju legislatiwy. W statach z elementami direktneje demokratije móže we wěstych situacijach tež lud sam jako legislatiwa jednać.

Zwjazkowy sejm jako najwyši organ legislatiwy w Němskej

W Němskej słušeja k legislatiwje na zwjazkowej runinje wot ludu woleny němski federalny parlament, zwjazkowy sejm, a zastupnistwo zwjazkowych krajow, zwjazkowa rada. Na krajnej runinje wukonjeja krajne parlamenty kaž na přikład sakski krajny sejm funkcije legislatiwy. Je zwadne, hač přisłušeja tež wokrjesne sejmiki a gmejnske rady w Němskej legislatiwje, přetož nimaja žane kompetency zakonjedawstwa a su w tutym zmysle skerje dźěl eksekutiwy.