Mòi-yen-fa

Mòi-yen-fa, Mòi-yan-fa (梅縣話) he yit-chúng thûng-yung yî Kóng-tûng Mòi-chiu yit-tai ke Hak-kâ-ngî fông-ngièn, he pûn kûng-ngin vi Hak-kâ-ngî ke thoi-péu-yîm. Chûng-koet koet-chi kóng-pô thien-thòi he Chûng-koet vì-yit koet-kâ-kip tui ngoi-koet kóng-pô Mòi-yen-fa ke koet-kâ thien-thòi. Chhiu-son ho̍k-su̍t sông, ho̍k-chá chiông kì kûi-cho Hak-kâ-ngî ke thoi-péu, hien-sṳ̍t chûng Mòi-yen thi-khî kîn-chi m̀ fat-tha̍t, ku-só Mòi-yen-fa ke yáng-hióng-li̍t yû-han. Mòi-chiu yî-ngoi ke Hak-kâ thi-khî, séu-yû chiông Mòi-yen-fa khon-cho phêu-chún yîm; chhai Thòi-vân thi-khî Hak-kâ-ngî tú kha khiòng-sṳ ke Si-yen khiông, chiap-khiun Chiau-liang khiéu-yîm yì-yèn m̀-he Mòi-yen-fa.

Liá-piên "Mòi-yen-fa" ke ya̍p-mien he pha̍k-fa-sṳ, yû hon-sṳ lièn-kiet"梅縣話" ke ya̍p-mien chhai liá-hong tiám-chhut.