Xurisdición

A xurisdición (do latín iurisdictio, «dicir o dereito») é a potestade, derivada da soberanía do Estado, de aplicar o Dereito no caso concreto resolvendo de modo definitivo e irrevogable unha controversia que é exercida en forma exclusiva polos tribunais de xustiza, integrados por xuíces independentes e inamovibles, responsables e sometidos unicamente ao imperio da lei.

Fronteira internacional entre os Países Baixos e Bélxica en Baarle-Nassau.

En sentido coloquial, o termo emprégase para designar o territorio (estado, provincia, concello, rexión, país etc.) sobre o cal esta potestade é exercida. Do mesmo modo, por extensión, é utilizada para designar a área xeográfica de exercicio das atribucións e facultades dunha autoridade ou as materias que se atopan dentro da súa competencia; e, en xeral, para designar o territorio sobre o cal un Estado exerce a súa soberanía.