Marco Vitruvio (Marcus Vitruvius Pollio) foi un arquitecto romano que viviu no século I a.C. Non se coñece con exactitude cando existiu, mais tense calculado o seu nacemento arredor do 90 a.C, e o pasamento sobre o ano 20 d.C.
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | (la) Marcus Vitruvius Pollio c. 80 a. C. República Romana |
| Morte | c. 15 a. C. (64/65 anos) |
| Actividade | |
| Lugar de traballo | Italia |
| Ocupación | arquitecto, escritor |
| Período de tempo | Imperio Romano e República Romana Tardía |
| Período de actividade | (Con vida en: século I a. C. ) |
| Obra | |
Obras destacables
| |
| Descrito pola fonte | Enciclopedia soviética armenia Biblioteca dixital BEIC Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron |
 | |
Logo de ter sido soldado na Galia, en Hispania e en Grecia , foi tamén construtor de aparellos bélicos. Fíxose arquitecto en Roma. Conta de si mesmo que non é alto e que lamenta os estragos da idade. A súa prosa, á vez técnica e imaxinativa, implica esencialmente o uso de frases curtas, con vocabulario que semella ter sido o dos artesáns.
Vitruvio foi a un tempo un vulgarizador e un compilador; ténselle atribuído a invención do módulo quinario da construción de acuedutos; porén non é senón o depositario dunha tradición xa antiga.
De Architectura
Foi autor dun célebre tratado de arquitectura, De Architectura (Sobre a Arquitectura, ás veces citado como Os dez libros da arquitectura), probablemente escrito na etapa final da súa vida, que dedica ao emperador Augusto. Este libro é presentado como unha enciclopedia das técnicas da Antigüidade romana, no que fai a loa, para o seu egrexio destinatario, da función de architectus, intermediario entre o arquitecto grego e o enxeñeiro militar romano; louvanza moi necesaria, porque parece que en Roma, ese oficio non estaba máis considerado que o dun simple artesán. Ora ben, segundo Vitruvio, a arquitectura é ciencia que se adquire pola práctica e a teoría. O Arquitecto debe posuír numerosos coñecementos de xeometría, deseño, historia, matemáticas e óptica.
É o único escrito de arquitectura que nos chegou da Antigüidade, e os arquitectos do Renacemento como os italianos Sebastiano Serlio e Andrea Palladio inspiráranse nel dabondo; mesmo usouse ata nos períodos clasicistas e barroco, cando Claude Perrault (1613-1688) comeza a reducir o asunto á interpretación dos seus principios.
A Idade Media descoñece a Vitruvio a pesar da existencia de varios manuscritos da súa obra. Débese ao erudito Leon Battista Alberti a recuperación da importancia de De Architectura, na década de 1420. Para fixar o texto da primeira edición impresa (Roma, 1486, impr. G. Herolt, 2 volumes in-folio), Sulpizio da Veroli viuse obrigado a escolmar varios manuscritos xa que ningún contiña o texto completo, aínda que manexou especialmente o manuscrito do Escorial (datado no século XI). A primeira versión en castelán realizouna Miguel de Urrea, aparecendo en Alcalá de Henares en 1582.
Véxase tamén
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Marco Vitruvio  |
Bibliografía
- John Summerson, El lenguaje clásico de la arquitectura: de L.B. Alberti a Le Corbusier. Barcelona. 1978 (trad. de The Classical Language of Architecture) - ISBN 84-252-0806-8
- Philippe Fleury, La Mécanique de Vitruve. Caen. 1993 - ISBN 2-905461-78-0
- José Luis González Moreno-Navarro, El legado oculto de Vitruvio: saber constructivo y teoría arquitectónica. Madrid. 1993 - ISBN 84-206-7116-9
Outros artigos
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
