Teléfono móbil
From Wikipedia, the free encyclopedia
From Wikipedia, the free encyclopedia
Un teléfono móbil, ou simplemente móbil, é un dispositivo de comunicación electrónico con iguais capacidades básicas dun teléfono de liña telefónica convencional. Ademais, é portátil e non require cables condutores para a súa conexión á rede telefónica.
 | Este artigo (ou sección) está desactualizado(a). A información fornecida mudou ou é insuficiente. |
 | As referencias deste artigo non teñen un formato correcto. Podes colaborar editándoas como se indica nesta páxina. Pode axudar a mellorar este artigo e outros en condicións semellantes. |
 | Por favor, axuda na mellora deste artigo ou sección ampliando a información que achega. Se cadra, podes atopar máis información na páxina de conversa. |
A maioría dos teléfonos móbiles actuais conectan coa rede usando unha tecnoloxía sen fíos da transmisión da onda de radio (coa excepción de teléfonos baseados nos satélites). Estes teléfonos móbiles comunícanse por medio dunha rede celular de estacións base, que á vez enlaza coa rede de teléfono convencional. Apareceu a mediados dos anos 80 (xeración 1G). Os teléfonos móbiles anteriores que funcionaban sen unha rede celular (a denominada xeración 0G), como o MTS, datan de 1946. O Motorola DynaTAC 8000X (1983) foi o primeiro teléfono móbil dispoñíbel comercialmente. Ata os últimos anos 80, a maioría dos teléfonos móbiles eran tan grandes que a miúdo foron instalados permanentemente en vehículos como teléfonos do coche. Co avance da miniaturización, a gran maioría de teléfonos móbiles son de man.
Na actualidade o país cun maior número de usuarios de teléfonos móbiles é a China con 593,3 millóns de usuarios[1].
Actualmente non hai ningún estudo que presente probas concretas que indiquen que os móbiles posúen riscos para a saúde. Os aparellos móbiles, así como outros dispositivos electrónicos como radio, televisión, algúns controis remotos, redes sen fío de computadores etc, utilizan ondas electromagnéticas de radio frecuencia (RF) para comunicación. Esas ondas electromagnéticas están consideradas como radiacións non ionizantes, ou sexa, consideradas seguras nas potencias utilizadas nos dispositivos celulares cuxo funcionamento atende ás recomendacións da International Commission on Non-Ionizing Radiation Protection (ICNIRP) provisionalmente adoptadas pola Organización Mundial da Saúde (OMS)[2]. Diversos estudos se realizaron para se determinar posíbeis riscos de longo prazo á saúde humana polo uso aparellos celulares: a Organización Mundial da Saúde divulgou resultados preliminares dun estudo que suxire que o uso de aparellos móbiles pode estar relacionado cunha predisposición maior a diversos tipos de cancros[3]; en contrapartida un estudo realizado con base nos datos collidos nos últimos 30 anos abranguendo practicamente todos os habitantes da Escandinavia descarta a ligazón de cánceres cerebrais co uso de móbiles[4]. A parte da diverxencia entre os estudos sobre os riscos á saúde do uso de celulares, moitos especialistas e entidades de saúde oficiais teñen recomendado a utilización limitada destes dispositivos, así como o sistema de mans libres. Existe, con todo, un grande consenso sobre os riscos de accidentes provocados polo uso de celulares: o uso deses dispositivos ao guiar un coche ou mesmo camiñando aumentan significativamente o risco de accidentes a través da distracción provocada ao se conversar a través do móbil[5][6].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
