Shmuel Yosef Agnon

Shmuel Yosef Agnon (en hebreo שמואל יוסף עגנון), nado o 17 de xullo de 1888 en Buczacz, Reino de Galicia e Lodomeria (Imperio Austrohúngaro, hoxe Ucraína) e finado o 17 de febreiro de 1970 en Xerusalén (Israel), foi un escritor israelí de lingua hebrea, premio Nobel de Literatura en 1966.

Shmuel Yosef Agnon

Nome orixinal	(he) שמואל יוסף עגנון
Biografía
Nacemento	(he) שמואל יוסף הלוי טשאטשקיס 8 de agosto de 1887 Buchach, Ucraína (pt)
Morte	17 de febreiro de 1970 (82 anos) Xerusalén
Lugar de sepultura	Cemiterio xudeu do Monte das Oliveiras
Actividade
Ocupación	escritor, poeta, novelista, escritor de contos
Obra
Obras destacables (1931) The Bridal Canopy (en) (1935) Une histoire simple (en) (1938) Days of Awe (en) (1938) Invité pour la Nuit (en) (1941) Tel ou tel (en) (1945) Those Were the Days (en) (1950) Samuch ve-Nir'eh (en)
Arquivos en	Biblioteca Nacional de Israel (pt)
Familia
Cónxuxe	Esther Marx
Fillos	Emuna Yaron
Premios
(1966)  Premio Nobel de Literatura (1963)  Newman Prize (en) (1962)  honorary citizen of Jerusalem (en) (1958)  Prêmio Israel (pt) (1954)  Prêmio Israel (pt) (1950)  Premio Bialik (1934)  Premio Bialik  honorary doctorate of the Weizmann Institute of Science (en)
Descrito pola fonte	Encyclopaedia Hebraica (en) Obálky knih, Enciclopedia soviética armenia, volume 1, (p.52)

Traxectoria

Nado, co nome de Shmuel Yosef Czaczkes, na Galicia austríaca (agora en Ucraína), educado polo seu pai, un comerciante de peles seguidor do hasidismo, cando tiña 8 anos comezou a escribir en hebreo e yiddish. Aos 15 anos escribiu a súa primeira obra creativa, un poema en yiddish verbo dun cabalista, e continou a editar poemas e historias en hebreo e yiddish, ata un total de 70 pezas ata que en 1908 emigrou a Iafa (Palestina), influído polo movemento sionista. Na súa primeira obra publicada en Palestina (Agunot) empregou o acume de Agnon, que se converteu no seu nome literario, e en 1924 o seu apelido oficial.

En 1913 trasládase a Alemaña, en 1924 o lume queima a súa casa, destruíndo todos os seus manuscritos, nese mesmo ano retorna a Xerusalén, pero en 1929 a súa biblioteca foi destruída de novo nunha revolta árabe.

A publicación de Hakhnasat Kalah (O enxoval da noiva) (1931), novela épica na que describe a Galitzia xudía de comezos do XIX, fixo de Agnon unha figura central da literatura hebrea. As súas obras representan a fusión da ironía, relato relixioso, experimentalismo e surrealismo, e a lingua empregada representa un compromiso entre o hebreo bíblico e o neohebreo.

Obras

• Agunot (Esposas abandonadas), 1908.
• Sippure Ahawin, 1925.
• Hakhnasath Kallah (O enxoval da noiva), 1931.
• Nidach, 1931.
• Sipur Pashut (Unha simple historia) 1935.
• Ore'ah Nata Lalun (Un convidado para a noite), 1939.
• Yamim Nora'im (Días de temor) 1938.
• Sefer, sofer, vesipur, 1938.
• Shevu'at Emunium, 1943.
• Temol Shilshom (Antonte), 1945.
• Sefer Hamaasim, 1951.
• Chemdat, 1952.