Río Tormes

O río Tormes é un curso fluvial de Castela e León, que verte as súas augas na marxe esquerda do río Douro, logo dun percorrido de 247,1 km.

Río Tormes

Tipo	río
Inicio
División administrativa	provincia de Ávila, España, provincia de Zamora, España e provincia de Salamanca, España
Localización	Q2159668
Final
División administrativa	Castela e León, España
Localización	Río Douro
40°20′00″N 5°06′00″O B 41°17′33″N 6°28′47″O
Afluentes	Corneja River (en) , Almar, Q16627126 , Valvanera River (en) , Aravalle River (en) , Garganta de los Caballeros (en) , Garganta de Navamediana (pt) , Garganta de Gredos (pt) , Becedillas River (en) , Garganta de Bohoyo (pt) , Arroyo Caballeruelo (en) , Barbellido River (en)
Conca hidrográfica	Conca do Douro
Características
Dimensións	284 () km
Superficie da cunca hidrográfica	7.109 km²
Medicións
Caudal	42,43 m³/s

O Tormes identifícase co río que pasa por Salamanca.

O Tormes á altura de Alba de Tormes

Río Tormes en Salamanca.

Percorrido

O Tormes nace na Fuente Tormella, na serra de Gredos, mo concello de Navarredonda de Gredos, provincia de Ávila, a uns 1.500 msnm. No seu curso alto é un típico río de montaña que atravesa un terreo abrupto formado por rochas graníticas. Atravesa primeiramente a provincia de Ávila, para entrar a continuación na de Salamanca, onde baña a capital. No seu tramo final o Tormes serve de límite entre a provincia de Salamanca e a de Zamora, para desaugar finalmente no río Douro, entre Villarino e Fermoselle, e xusto en fronte da localidade portuguesa de Bemposta.

Afluentes

• Marxe dereita: o regacho Caballeruelo; Corneja (40 km); Almar (32 km), e o subafluente Alaraz; Alhándiga (27 km).
• Marxe esquerda: Garganta de Barbellido e Garganta de Gredos, no curso alto (garganta é a denominación local dos pequenos regatos da serra de Gredos, que corren sobre leitos de orixe glaciar).

Conca e réxime

A conca do Tormes abrangue unha área de 7.096 km². O réxime do río é de tipo Réxime pluvio-nival|pluvio-nival, como todos os afluentes maiores do Douro. O caudal medio do Tormes é de 28,36 m³/s, na estación de capacidade de Salamanca.

Encoros

Comoquer que as características hídricas do Tormes non aseguraban o abastecemento de auga para as poboacións da conca na época estival, a fins da década de 1960, ergueuse o encoro de Santa Teresa, cerca de Guijuelo, cunha capacidade de 496 millóns de m³, que regulaban a provisión de auga no verán e controlaba a grandes cheas invernais. Preto da unión co Douro, levantouse o encoro de Almendra con 2.648 hm³ de capacidade.

Localidades que atravesa

Desde a fonte até a súa desembocadura o Tormes, pasa polas seguintes localidades de importancia, como Hoyos del Espino, El Barco de Ávila, Guijuelo, Alba de Tormes, Santa Marta de Tormes, Salamanca e Ledesma.

Datos medioambientais

No seu curso alto presenta unha flora de tipo atlántico (Quercus pyrenaica, Alnus glutinosa) e a persistencia de bosques galería, esta vexetación transfórmase en mediterránea unha vez abandona a serra, xunto coa súa degradación (garriga). Dentro da propia fauna fluvial, na que destacaron tradicionalmente as troitas, cómpre indicar a introdución do salmón do Danubio (Hucho hucho), augas abaixo do encoro de Santa Teresa, nos anos da décado de 1960. Porén a especie necesita actuacións de repoboamento cada certo tempo. Entre as aves adventicias que apareceron nas últimas décadas adoita salientarse a presenza de diversos tipos de gaivotas, que se alimentan de residuos orgánicos das poboacións das beiras.

No seu tramo inferior o Tormes discorre por parte do Parque Nacional dos Arribes do Douro.

Véxase tamén

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Río Tormes

Outros artigos

• Río Douro