escritor francés From Wikipedia, the free encyclopedia
Paul Morand, nado en París o 13 de marzo de 1888 e finado na mesma cidade o 23 de xullo de 1976, foi un novelista, ensaísta, poeta e diplomático francés. Está considerado un dos pais do estilo moderno en literatura, así como un referente da denominada dereita literaria francesa.
 | Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde marzo de 2023.) |
Un peso importante na vida de Morand recaeu na figura do pai, Eugène, quen ocupara en París varias funcións vinculadas á arte: conservador do Depósito de mármores en 1902, director da Escola Nacional Superior das Artes Decorativas en 1908. Frecuenta así mesmo os poetas, tal que o círculo de Mallarmé, os artistas e os escultores, entre eles Rodin. Paul Morand viaxou repetidas veces a Londres durante a súa mocidade en 1902, 1903, 1904, 1908, 1909 e 1913. Visita tamén Venecia e, cada verán, queda durante un mes preto do Lago de Como.
Suspendeu o oral de filosofía no bacharelato, en 1905. Jean Giraudoux converteuse no seu preceptor e Paul transformouse daquela nun alumno asiduo. Ingresa na Escola Libre de Ciencias Políticas. Máis tarde acadou un posto na Plataforma de Orsay e comezou a frecuentar os medios literarios, coñecendo alí a Marcel Proust e compondo os seus primeiros poemas, malia que non será até 1921 cando verdadeiramente lle finque o dente á literatura coa publicación da súa primeira obra en prosa, Tenras existencias, un libro de noticias prologado por Proust.
Nos anos 1920-30, escribe numerosos libros, relatos de viaxe, novelas breves e noticias, que chocan polo tallante do estilo, o xenio da fórmula e a vivacidade do relato, pero tamén pola fina descrición dos países visitados polo autor ou máis polas rigorosas descricións dos seus personaxes, xeralmente grandes burgueses cultivados e exquisitos.
Un dos feitos notables da vida de Morand é a súa actitude durante a segunda guerra mundial, é dicir, a súa proximidade ao réxime de Vichy.
Despois de ser xubilado de oficio en 1940, é nomeado, no momento da volta de Pierre Laval ao goberno en 1943, embaixador de Francia en Romanía, país da súa esposa, Hélène Soutzo, grega de Trieste e princesa romanesa. De aí muda cara a Suíza, e ao remate da Guerra erixise en embaixador francés en Berna, feito que despois sería revogado e lle habería valer o exilio, tamén en Suíza.
Nos anos de exilio, Morand conságrase á Literatura, marcada esta sobre todo por un interese renovado pola Historia. Vólvese tamén, con Jacques Chardonne, o modelo e o protector dunha nova xeración de escritores, que se coñece como os Húsares.
A súa actitude durante a Guerra supúxolle unha forte inimizade co xeneral de Gaulle, protector da Academia, que impediu durante moito tempo a súa entrada na Academia francesa. Porén, entrou nela o 24 de setembro de 1968, na cadeira de Maurice Garçon, un dos seus máis feroces adversarios no momento da elección malograda de 1958.
Morand morreu no hospital Laennec en París; as súas cinzas foron entón mesturadas coas da súa esposa, morta ano e medio antes, en Trieste, a súa cidade natal.
Paul Morand destacou coma escritor prolífico e moi variado. Tirante a correspondencia e algúns libros de difícil clasificación, velaquí a listaxe da súa obra por orde cronolóxica:
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Paul Morand  |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
