Remove ads
Paul Morand, nado en París o 13 de marzo de 1888 e finado na mesma cidade o 23 de xullo de 1976, foi un novelista, ensaísta, poeta e diplomático francés. Está considerado un dos pais do estilo moderno en literatura, así como un referente da denominada dereita literaria francesa.
 | Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde marzo de 2023.) |
Un peso importante na vida de Morand recaeu na figura do pai, Eugène, quen ocupara en París varias funcións vinculadas á arte: conservador do Depósito de mármores en 1902, director da Escola Nacional Superior das Artes Decorativas en 1908. Frecuenta así mesmo os poetas, tal que o círculo de Mallarmé, os artistas e os escultores, entre eles Rodin. Paul Morand viaxou repetidas veces a Londres durante a súa mocidade en 1902, 1903, 1904, 1908, 1909 e 1913. Visita tamén Venecia e, cada verán, queda durante un mes preto do Lago de Como.
Suspendeu o oral de filosofía no bacharelato, en 1905. Jean Giraudoux converteuse no seu preceptor e Paul transformouse daquela nun alumno asiduo. Ingresa na Escola Libre de Ciencias Políticas. Máis tarde acadou un posto na Plataforma de Orsay e comezou a frecuentar os medios literarios, coñecendo alí a Marcel Proust e compondo os seus primeiros poemas, malia que non será até 1921 cando verdadeiramente lle finque o dente á literatura coa publicación da súa primeira obra en prosa, Tenras existencias, un libro de noticias prologado por Proust.
Nos anos 1920-30, escribe numerosos libros, relatos de viaxe, novelas breves e noticias, que chocan polo tallante do estilo, o xenio da fórmula e a vivacidade do relato, pero tamén pola fina descrición dos países visitados polo autor ou máis polas rigorosas descricións dos seus personaxes, xeralmente grandes burgueses cultivados e exquisitos.
Guerra e exilio
Un dos feitos notables da vida de Morand é a súa actitude durante a segunda guerra mundial, é dicir, a súa proximidade ao réxime de Vichy.
Despois de ser xubilado de oficio en 1940, é nomeado, no momento da volta de Pierre Laval ao goberno en 1943, embaixador de Francia en Romanía, país da súa esposa, Hélène Soutzo, grega de Trieste e princesa romanesa. De aí muda cara a Suíza, e ao remate da Guerra erixise en embaixador francés en Berna, feito que despois sería revogado e lle habería valer o exilio, tamén en Suíza.
Nos anos de exilio, Morand conságrase á Literatura, marcada esta sobre todo por un interese renovado pola Historia. Vólvese tamén, con Jacques Chardonne, o modelo e o protector dunha nova xeración de escritores, que se coñece como os Húsares.
Últimos anos
A súa actitude durante a Guerra supúxolle unha forte inimizade co xeneral de Gaulle, protector da Academia, que impediu durante moito tempo a súa entrada na Academia francesa. Porén, entrou nela o 24 de setembro de 1968, na cadeira de Maurice Garçon, un dos seus máis feroces adversarios no momento da elección malograda de 1958.
Morand morreu no hospital Laennec en París; as súas cinzas foron entón mesturadas coas da súa esposa, morta ano e medio antes, en Trieste, a súa cidade natal.
Remove ads
Paul Morand destacou coma escritor prolífico e moi variado. Tirante a correspondencia e algúns libros de difícil clasificación, velaquí a listaxe da súa obra por orde cronolóxica:
Poemas
- Lampes à Arc, (París, Sans Pareil, 1920)
- Feuilles de Température (París, Sans Pareil, 1920)
- Poèmes complets (1914-1924) (Sans Pareil, 1924)
- Poèmes (Tolosa, éditions Richard, 1928)
- U.S.A, poèmes (ans Pareil, fóra de catálogo, 1928)
Relatos e novelas
- Les Extravagants, (Ed. Gallimard, N.R.F, 1986)
- Tendres Stocks, (N.R.F., 1921)
- Ouvert la Nuit, (N.R.F., 1922)
- Fermé la Nuit, (N.R.F., 1923)
- Lewis et Irène, (Grasset, 1924)
- La Fleur Double (Emile-Paul, 1924)
- Les Amis Nouveaux (Sans Pareil, 1924)
- East India and Compagny, (Nova York,1927)
- Les Plaisirs Rhénans (Dusseldorf, 1926)
- Mr. U (Edición dos Cadernosa Libres, 1927)
- Chronique du XXe siècle :
- I. L'Europe Galante(Vertès, 1917)
- II. Bouddha Vivant (Grasset et Calmann-Lévy, 1927)
- III. Magie Noire (Grasset, 1928)
- IV. Champions du Monde (Grasset, 1930)
- À la Frégate, (París, Les Éditions du Portique, 1930)
- Les rois du jour - Flèche d'Orient, (N.R.F., 1932)
- Rococo, (Grasset,1933)
- France-la-doulce" (N.R.F., 1934)
- Rond-point des Champs-Elysées (Grasset, 1935)
- L'Homme Pressé, (Gallimard, 1941)
- Feu M. le Duc, (Xenebra, Milieu du Monde, 1942)
- Le bazar de la Charité, (Xenebra, Club des bibliophiles, 1944)
- À la Fleur d'Oranger, nouvelles (Vevey, Éditions de la Table Ronde, 1945)
- Montociel, Rajah aux Grandes Indes, (Xenebra, Éditions du Cheval Ailé, 1947)
- Le Dernier Jour de l'Inquisition, (Vevey, la Table Ronde, 1946)
- Les Extravagants. Milady seguido de Monsieur Zéro, (Gallimard, 1936)
- Le Dernier Jour de l'Inquisition, (Vevey, La Table Ronde, 1947)
- Le Flagellant de Séville, (Fayard, 1951)
- Le Coucou et le Roitelet, (Éditions du Tambourinaire, 1954)
- Hécate et ses chiens, (Flamarion, 1954)
- La Folle amoureuse, (Stock, 1956)
- Fin de siècle, (Stock, 1957)
- Le Prisonnier de Cintra (1958)
- Tais-toi, (Gallimard, 1965)
- Nouvelles d'une vie (?)
- Nouvelles du cœur (Gallimard, 1965)
- Nouvelles des yeux (Gallimard, 1965)
- Les Écarts amoureux, (Gallimard, 1974)
- Nouvelles complètes, (Gallimard, Bibliothèque de la Pléiade, 2 tomos, 1992)
- Romans, (Gallimard, Bibliothèque de la Pléiade).
Ensaios e biografías
- De la vitesse (Éditions Kra, 1929)
- 1900 (Les Éditions de France, 1931)
- Papiers d'identité (Grasset, 1931)
- Isabeau de Bavière (Les Éditions de France, 1939)
- Vie de Maupassant (Flammarion, 1942)
- Excursions immobiles (Flammarion, 1944)
- Adieu à Giraudoux (Porentruy, Aux Portes de France, 1944)
- Première visite à Marcel Proust (Xenebra, éditions du Cheval Ailé, 1948)
- Journal d'un attaché d'ambassade, (Vevey, La Table Ronde, 1948)
- Dostoïevsky, annonciateur de l'Europe russe, (Xenebra, éditions Pierre Cailler, 1948)
- Giraudoux. Souvenirs de notre jeunesse (Xenebra, La Palatine, 1948)
- Le Visiteur du soir. Marcel Proust (1949)
- Katherine de Heilbronn de Kleist (1956)
- Fouquet ou Le Soleil offusqué, (Gallimard, 1961)
- Monplaisir... en littérature (Gallimard, 1967)
- Monplaisir... en histoire (Gallimard, 1969)
- Discours de réception à l'Académie française (Gallimard, 1969)
- L'Allure de Chanel (Hermann, 1976)
Cadernos de viaxe e relatos de cidades
- Rien que la Terre (Grasset, 1926)
- Siam (Illustrations de Galanis, 1926)
- La Semaine de Bath (Champion, 1925)
- Le Voyage (Hachette, 1927)
- Tableaux de Paris, (Emile-Paul, 1927)
- Paris-Tombouctou, (Flammarion - La Rose des Vents, 1928)
- Hiver Caraïbe, documentaire (Flammarion - La Rose des Vents, 1929)
- New York (Flammarion, 1930)
- New York, le Jour et la Nuit (Flammarion, 1930)
- A.O.F. de Paris à Tombouctou (Flammarion, 1932)
- Paris de nuit, (París, Arts et Métiers Graphiques, 1933)
- Londres (Plon, 1933)
- Bucarest (Plon, 1934)
- Route de Paris à la Méditerranée (Firmin-Didot, 1931)
- Air Indien (Grasset, 1932)
- La Route des Indes (Plon, 1935)
- Méditerranée, mer des surprises (Mame, 1938)
- Florence que j'aime (Éditions Sun, 1959)
- Bains de mer, bains de rêve (Lausanne, Guilde du Livre, 1960)
- Le nouveau Londres, suivi de Londres 1933, édition revue et corrigée (Plon, 1962)
- Majorque (Barcelone, Noguer, 1963)
- Le Portugal que j'aime, (Éditions Sun, 1963)
- La Suisse que j'aime (Sun, 1968)
- Venises (Gallimard, 1971)
Crónicas
- Papiers d'identité (Grasset, 1931)
- Rond-Point des Champs-Elysées (1935)
- Le Réveille-matin (Grasset, 1936)
- L'heure qu'il est (Grasset, 1938)
- Réflexes et Réflexions (Grasset, 1939)
- Chroniques de l'homme maigre (Grasset, 1940)
- Propos des 52 semaines (Milieu du Monde, 1942)
- L'eau sous les ponts (Grasset, 1954)
Remove ads
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Paul Morand  |
Ligazóns externas
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
Remove ads