Paradigma de programación

Un paradigma de programación representa un enfoque particular ou filosofía para a construción do software. Non é mellor un que outro senón que cada un ten vantaxes e desvantaxes. Tamén hai situacións onde un paradigma resulta máis apropiado que outro.

Algúns exemplos de paradigmas de programación:

• O paradigma imperativo ou por procedementos é considerado o máis común e está representado, por exemplo, polo C ou por BASIC.
• O paradigma funcional está representado pola familia de linguaxes LISP (en particular Scheme), ML ou Haskell.
• O paradigma lóxico, un exemplo é PROLOG.
• O paradigma orientado a obxectos. Unha linguaxe completamente orientada a obxectos é Smalltalk.

A representación orientada a obxectos mellora a estrutura dos datos e, polo tanto, aplicouse a diferentes paradigmas como redes de Petri, imperativo secuencial, lóxica de predicados, funcional etc. Porén, a manipulación non queda fundamentalmente afectada e, polo tanto, o paradigma inicial tampouco, a pesar de ser reorientado a obxectos.

Aínda que pode seleccionarse a forma pura destes paradigmas no momento de programar, na práctica é habitual que se mesturen, dando lugar á programación multiparadigma.

Actualmente o paradigma de programación máis usado debido a múltiples vantaxes respecto aos seus anteriores é a programación orientada a obxectos.

Véxase tamén

Outros artigos

• Programación imperativa
• Programación funcional
• Programación lóxica
• Programación estruturada
• Programación dirixida por eventos
• Programación modular
• Programación orientada a aspectos
• Programación orientada a obxectos
• Programación con restricións
• Programación por capas
• Programación a nivel funcional (John Backus)
• Programación a nivel de valores (John Backus)